نه شـــورکوې،نه کلی خبـــروې ،نه دومــره ژاړې
ته ما غونــــدی نه اوښکې تویوې ، نه دومره ژاړې
جانانه ستا د ذهــن ، عجیـــــبه شانې جوړښت دی
شیبه ، شیبه کې هر څّه هیروې ، نه دومره ژاړې
د ویر په چم ،د غم په ښار کې ، ساه اخلې او پايې
زړګیه ! افرین شه ، چې نه چوې نه دومره ژاړې
دا میـــنه بــه نو ستا په ښکلا ، څـه بــد اثر وکړي
نه شپـــې لــکه زما شــوګیروې ، نـه دومره ژاړې
دانش ځان غولوومه ، ستا د دروغو په لوظـــونو
پوهیــږم ، نه زما له غمه مرې ، نه دومره ژاړې
