غزل
اې مه کوه زمونږ په ارمانونو باندي لوبي
جانانه ناروا داسي په زړونو باندي لوبي
دا ستا په ګلافي مخ باندي یاره خولې راغلې
که پرخه د سبا کړي په ګلونو باندي لوبي
د خپل ژوند پروا نه لري چي مینه کي صادق وي
کوي لکه پتنګ په سرو اورونو باندي لوبي
یو څو کسان له ژوند او محبته منکر شوي
کوي د انسانانو په مرګونو باندي لوبي
ګوهره دروغجنه ته بې غمه مین نه یې
چی مینه کړي هغه کړي په سرونو باندي لوبي
انعام الله ګوهر
06.02.2012
- انعام الله ګوهر
ته پریږده چي بې غمه شم ویده لکه ماشومجانانه لږ د ستا په زنګانه لکه ماشومتا چي د فراق درنې څپیړې په مخ راکړېژړیږي په سلګو سلګو مي زړه لکه ماشومستا د خوږو سرو شونډو خوږو پسي ژړیږمجانانه ستا یارۍ کي شومه زه لکه ماشومهر کله چي تاته مخامخ شمه لالیه شرمیږي او غورځیږي مي دا زړه لکه ماشومراشه راپخلا شه او بیا ټینګه غیږه راکړهخفه یې داسي هر وختي په څه لکه ماشومبله ورځ به خیر دی په رضا باندي خوله درکړمګوه...
10.02.2012
- انعام الله ګوهر
زمامينه شهيده شوه ناول اتمه برخهليکوال او رالیږونلی :شکورالرحمن حميدي دولس غږراډيودنشراتومديرما او زاهد چې د ماخستن ډوډۍ اوخوړه سمدستي مې د ماخستن لمونځ وکړ او په خپل ځاى څملاستم، زاهد خپل کتابونه راوخيستل د کتابونو په لوستلو بوخت شو، ما ته خوب چېرې راتلو کله په يواړخ اوړم کله په بل د لسو پنځلسو دقيقو لپاره پړمېښۍ وړی وم، ما چې سترګې پرانيستې زاهد ګروپ مړ کړى وو او ويده وو، زه زر راپاڅېدم له ج...
