د یوه نامعلوم شاعر د غزل په لیکه

په زړګې مې ستا غمونه لکه غرونه
وړمه دا درانه بارونه لکه غرونه
 را تاو شوې دې زما او د جانان نه
رواجونه ،دیوالونه لکه غرونه
زه د عشق په سمندر یم ورګډ شوی
 دې په مخ کې مې موجونه لکه غرونه
زما خیالونه،ارمانونه،امیدونه
لکه غرونه ،لکه غرونه ،لکه غرونه
د دنیا هر یو ستم ته یې ملا ورکړه
پښتانه لري کلک زړونه لکه غرونه
د حکمت او محبت ګوهر په کې دي
اې ګوهره ستا شعرونه لکه غرونه
انعام الله ګوهر