غزل
یو څوک د میني سوال کوي پــــــــــه وره پوري ولاړ دی
مـــــــــــــــــا ورکړ ورته ،پوري راغی زړه پوري ولا ړ دی
نـــــــــــــــــه حسن د یوسف شته او نه مینه د مجنون شته
حیران یم چې نو دا سړی په څــــــــــــــــــــه پوري ولاړ دی
دا څومره میلمه پـــــــــــــــــــال دی ،دروازې نه رابهر دی
تر څو چې پنــــــــــــــــــــــــــــاه کېږم تر هغه پوري ولاړ دی
په ښار کې يې زړه تنګ شو ،په ژړا او پــــــه سلګو دی
د غره سړی راغلی دی پـــــــــــــــــــــــه غره پوري ولاړ دی
مـــــــــــــــــــــــــلا راځه په مینه خوږ یاسین راباندي وایه
مرګ راغی روح مې غواړي بس تــــر ده پوري ولاړ دی
ـــــــــــــــــــــ
محمد یاسین یاسین -پښتون غږ رادیو
06.03.2011
- انعام الله ګوهر
ظلم که زيــات وي او که کم د سړي زړۀ دردويته هم لږ پـــــــــــام کوه صنم،د سړي زړۀ دردويځمه روان يم مېکدې تـــــــه خو خفه چې نه شېملا،دا بعضې وخت کې غم دسړي زړۀ دردوينور يې زغملی نشم ، نور يې توان نــــــــه لرمهدا هر خوا وينې هر خوا بــــم د سړي زړۀ دردويهو په کابل کې راته ځان څه مسافر شان ښکاريياد ،پېښوره ستـــــــــــا د چم د سړي زړۀ دردويراځه په يو دم عزرايله رانه ســـــــــــــــــــاه وباسهمرګ د ژوند...
12.03.2011
- انعام الله ګوهر
د الفت ميكدهد الفت د ميكدې چي څوك ميخور ويلكه تاك په هر يو رگ كې به يې شور ويپه ځلانده مخ يې ژر دوكه ونه خورېهسي نه لكه ائينه بل مخ يې تور ويفقط اوس زما د سترګو كعبه نه يېپه لحد كي به مي هم مخ ستا په لور ويستورو لپې وي رڼا ته يې نيوليد زلفانو په ماښام كي يې شبكور ويد منگي په څاڅكو لوند سالو كي راغلهپه لمن لكه د غره لاله زار خور ويد اسمان دشته وړه ورته ښكاريږي...
