غزل فضل عندلیب دیر/پښتونخوا
د خپلو اوښکو په ډنډونو کی غوپې وهمه
زه هغه نه یم چی د تندی نه نعرې وهمه
دغه بنياد کی د خوړ ښویه ګټی ايښی دي چا
هسی لګیا یمه په کوږ ديوال ردې وهمه
زړونه ګټل غواړي خو ټکی د تاوان نه مني
نوری دی عقل ته درنی درنی جرندې وهمه
دا کلی وال غوږونه نه لري او ژبی لري
زه به تر څو پوری دا بندی دروازې وهمه
تلین د بابا نمانځم خو فکر یی هير کړی دی ما
کال په کال ځم ورله په قبر نغارې وهمه
دی کیفیت له به می څه نوم ورکوۍ يارانو
هم راله خوب نه راځي هم اوږدی جوټې وهمه
ځه عندليبه کاڼو بوټو ته سندری وايه
پښتون قسم کړی چی خپل ورور له به پښې وهمه
شعرونه
