غزل // ابراهیم رضا
انعام الله ګوهر ته :
رابه شم د میني مــــــــــــــــازیګر غوندي
ته به راتـــــــــــــه کېنې دروېزګر غوندي
پېغلي به راټولي وي په مــــــــــا باندي
زه بــــــــــــــه بې پروا یم د ګودر غوندي
جوړه که غوغا زمـــــــــــــــــا په قبر شوه
تاته به شي ګرانــــــــه د محشر غوندي
راغی که دولت زمـــــــــــا په ګوتو کي
ټول به په ما ټول وي جادوګر غوندي
نـه دي بېلولی شم نه درڅخه تللی شم
زړه تـــــــه رانزدې یې دځیګر غوندي
څوکه مي پـــه سر باندي درانه راځي
بیا هم هسک ولاړ یم "پایمر "غوندي
زه خو یم رضا که تـــــه راضي شولې
بیا به زه شاعرشم د " ګوهر" غوندي
15.10.2010
- انعام الله ګوهر
زما سوچ : تواب ترابي
درسره تګ پۀ لاره ځکه نۀ کړمچرته ستم پۀ خپله زمکه نۀ کړمچې ئې قلم پۀ نخښه کړی رالهڅنګه نفرت بۀ دَ ټوپکه نۀ کړمځان ته بۀ هسې پښتون وايمه نودَ پښتو ناوي چې نېنزکه نۀ کړمتۀ ئې شړې ، ورغاړؤځمه زۀزۀ دَ مزدور دَ خولو کرکه نۀ کړمماته پښتو مې خپل بابا پرېښودينخښه دَ لاس بۀ ئې زۀ ورک...
16.10.2010
- انعام الله ګوهر
سرليک: ټپیزې
پټه راوتې یم له کورهبې اجازې له پلار و موره زماجانانه په زړه توره مازدیګر مه ګوره ما ګوره مازدیګر تل وي زه به کله کله یمه ====ښکلا ، ښکلا مخې ته راغله ځلا ، رڼا مخې ته راغلهسیخه زما مخې ته راغلهخماره بیا مخې ته راغلهمخ په سالو پټوي ، شونډې بڅوینه ====...