غزل
زما پوښتنې ته دې دا څنګه ځواب راکړ
ما درنه زړه وغوښته تا راله ګلاب راکړ
چې هغه تله او زه د مالګې په شان ویلې نه شوم
ما ته دې څه لپاره خدایه دومره تاب راکړ؟
دا خو مې رګ رګ د وجود ته اوس ناسور خوروي
دا نوی داغ دې پر زړه ګله ډیر خراب راکړ
یو څه ګناه خو رانه شوې وه چې ته یې راکړې
ځه وشوه خیر، الله په دې دنیا عذاب راکړ
اوس مې د خوښې شی ،چې ګلې راکولی نه شې
ولې دې ما ته نو اختیار د انتخاب راکړ؟
په کورو ګرځي په همزولو باندې زیری کوي
جلال تحفه کې راته خپل د شعر کتاب راکړ
جلال امرخېل
26.09.2011
- جلال امرخېل
غزلستا د زلفو ول نه پریوتلی یم ګل یم خو وختونو رژولی یم اوس خو د خپل زړه په خوښه هم نه یم نه راتلم خو ګوره چې راغلی یملارې به په کاڼو زړو کې وکړمه سیند د غزلونو راوتلی یمتل دې په ژړا کې خندولی یم تل دې په خندا کې ژړولی یمو دې کړ سلام د نابلد په شان ښکاري چې له یاده دې وتلی یمدې د غم دنیا ته زه راتلم کله ؟زه خو یې په زوره رالیږلی یمعشقه نامراد...
01.10.2011
- جلال امرخېل
غزل چې له خپل ځایه د زلفانو په سایې ووتې لاړې زړګیه! اوس زما له ارادې ووتې زما ناکام، زما چوپتیا دې کمزوري ګڼله ما درته هېڅ نه وې ، ته ځکه له چتې ووتېزما خو خیر ، خو د محفل بې ادبي دې وکړه چې رقیب ووته او ته هم ورپسې ووتېچې مغل خېلو ته ورمات شوې د خوشال لمسیه!اوس نو معلومه شوه چې اوس زموږ له ښې ووتېخود به پیغور کوې اوس ،خود به مې بې سترګ...