غزل
ستا د زلفو ول نه پریوتلی یم
ګل یم خو وختونو رژولی یم
اوس خو د خپل زړه په خوښه هم نه یم
نه راتلم خو ګوره چې راغلی یم
لارې به په کاڼو زړو کې وکړمه
سیند د غزلونو راوتلی یم
تل دې په ژړا کې خندولی یم
تل دې په خندا کې ژړولی یم
و دې کړ سلام د نابلد په شان
ښکاري چې له یاده دې وتلی یم
دې د غم دنیا ته زه راتلم کله ؟
زه خو یې په زوره رالیږلی یم
عشقه نامراده ستا مراد پسې
څومره نامرادو ته درېدلی یم
ځې ؟ ورځه خو دومره راته ووایه
ستا جلال دې چا باندې سپارلی یم؟
24.09.2011
- جلال امرخېل
غزل رسوايي ورنه جوړیږي، راشه لاس مې په زړه کېږده شور د زخم یې زیاتیږي ، راشه لاس مې په زړه کېږده په کیسه خلک خبریږي، راشه لاس مې په زړه کېږدهګوره غږ یې پورته کیږي ، راشه لاس مې په زړه کېږدهکه باور په قسم نه کړې ، چې مې مینه درسره ده ستا په نوم باندې درځیږي ، راشه لاس مې په زړه کېږدهته په کوم ځای رانه بېل شوې؟ هېڅ خبر درباندې نه شومزړه مې زر ځایه غورځیږي ، راشه لاس مې په زړه کېږده...
28.09.2011
- جلال امرخېل
غزلزما پوښتنې ته دې دا څنګه ځواب راکړما درنه زړه وغوښته تا راله ګلاب راکړچې هغه تله او زه د مالګې په شان ویلې نه شومما ته دې څه لپاره خدایه دومره تاب راکړ؟دا خو مې رګ رګ د وجود ته اوس ناسور خورويدا نوی داغ دې پر زړه ګله ډیر خراب راکړیو څه ګناه خو رانه شوې وه چې ته یې راکړېځه وشوه خیر، الله په دې دنیا عذاب راکړاوس مې د خوښې شی ،چې ګلې راکولی نه شېولې دې ما ته نو...
