غزل
لارو کوڅو خو ډنډورې راپسې ډیرې وکړې
د بدنامۍ یې نغارې راپسې ډیرې وکړې
موږ ځان په خپله په ویدو وهلی نه پاڅیږو
که نه وختونو خو نارې راپسې ډیرې وکړې
په پریوتو کې دې تکیه راباندې و نه کړله
په ګډیدو کې دې پیرې راپسې ډیرې وکړې
زه چې له کوره په سفر د ژوند او مرګ راوتم
چا له بلۍ نه اشارې راپسې ډیرې وکړې
په خوله دې وبخښلم ، هیڅ ګیله دې هم و نه کړه
په زړه کې پټې دې ښیرې راپسې ډیرې وکړې
غم دې غوښتل چې لیونی مې کړي خو نه یې کړمه
دې ماشومانو خو نخرې راپسې ډیرې وکړې
کله دې هم په زړه شوه تیره خوبولې لیلو ؟
چې جلالو مې شوګیرې راپسې ډیرې وکړې
جلال امرخېل
24.08.2011
- جلال امرخېل
غزل
په اشارو کوه چې شپه په پخیدو راغلهخبرې ورو کوه چې شپه په پخیدو راغلهد ښاريې شور د چوپتیا تورې جامې واغوستېپام په بنګړو کوه چې شپه په پخیدو راغله
د سبا سترګه به دې سترګې کړي د خاورو خوراکغم دې د تلو کوه چې شپه په پخیدو راغله
زه به دې غیږه کې للو شم د ماشوم په شانتېته الاهو کوه چې شپه په پخیدو راغله
وخت بدل شوی ، دیوالونه هم غوږونه لريخیال د پښتو کوه چې شپه په پخیدو راغله
جلاله یاره د سینې تر باغچې، تګ...
17.09.2011
- جلال امرخېل
غزل
شرنګ شرنګ دې د شور نه شته پرهرونه دې ویده ديزړګیه ! د غزلو مست لفظونه دې ویده دي
اسمانه! وا ناځوانه! زندګي شوه په ما ورانهنارې مې نه در رسي که غوږونه دې ویده دي
قدم زما د زړه پر بام په پام ږده مومن خانې!راویښ نه شي، شیرین شیرین یادونه دې ویده دي
خوشبو چې د ګلاب د وږمو نه شې حس کولیزخمونه دې راوسکونډه ، زخمونه دې ویده دي
وطنه! ګل وطنه! چې ګلونه دې قتلیږيکه غرونه دې بیدار د...