غزل
لکه وږمه ، لکه اروا ، پسې راوتی یمه
د ګل له پاڼو په هوا پسې راوتی یمه
زه له مستۍ نه کږلیچونه د غرو نه کچ کوم
زه مې د خپل وجود بقا پسې راوتی یمه
لمر په لویدو شو ، ستا سودا ، سودا ته پری نه ښودم
سهار له کوره په سودا پسې راوتی یمه
یو هم د خدای په لاره سیخ نه کړم د خدای لپاره
که په پاچا که په ملا پسې راوتی یمه
ته مې پیدا کړه ، ستا په لاره دروتلی یمه
له ځان نه ورک یمه ، په تا پسې راوتی یمه
د ژوند په هر ګوټ پیر چې اوړم په تیارو اوړمه
د تورو زلفو په بلا پسې راوتی یمه
ستا له غزل سره مخ شوی یم ،جلاله چې زه
کله ، د خپل زړه په درزا پسې راوتی یمه
جلال امرخېل
11.06.2011
- جلال امرخېل
پرې دې ښودم ، ښه شوه ،چې دې شر ته لاره جوړه کړه
ما باندې دې بې وخته محشر ته لاره جوړه کړه
ستا مړو اسویلیو مې طوفان پر زړه راکښته کړ
تا یاغي کیدو د سمندر ته لاره جوړه کړه
بیا دې کوم حسین د کربلا میدان ته ولیږه؟...
24.06.2011
- جلال امرخېل
د اباسین غورځنګونه
که زما د شخصیت حدونه ګورې
زما فن زما د فکر ترجمان دی
که اباسین یوسفزی د خپل شخصیت لپاره د خپل فن حواله ورکوي نو ورسره دا خبره هم انتقالوي چې فن او شخصیت دوه سره تړلي توکي دي چې په پښتنه ټولنه کې یې یو له بله نه شو جدا کولی.پاسنی شعر که څه هم چې د شاعرانه ښکلا او په خپل ځان کې له پټ خو رسونکي پیغام له مخې پر زړونو ښه او خوږ لګي ، خو دعیني واقیعتونو په نظر کې نیولو سره دا خبره د تاید تر پوره بری...
