غزل
چا وې چې زما پر مخ پراته اویا نقابه دي
دا خو یاره ستا پر مخ پراته اویا نقابه دي
لګي که خوږه ، خوږه همدا دې رژوي سبا
ګله د هوا پر مخ پراته اویا نقابه دي
ښایي چې اولس مې په اویا رنځونو واړوي
اورم ، د پاچا پر مخ پراته اویا نقابه دي
اور به وي ،که نور به وي ، شیطان به وي که ته به یې ؟
خدایه د رڼا پر مخ پراته اویا نقابه دي
څنګه مې د زړه یاران رابېل کړم له مارانو نه
اوس چې د هر چا پر مخ پراته اویا نقابه دي
زه دې په یوه خطا اویا ځایه بدنام کړم خو
ستا بیا د ګنا پر مخ پراته اویا نقابه دي
ګرانه ده جلاله په یوه نظر شناخت د چا
ګرانه د دنیا پر مخ پراته اویا نقابه دي
جلال امرخېل
24.01.2011
- جلال امرخېل
غزل
که منصور وي خوبولی ما دې مړ کړيمحبت چې شي ښاغلی ما دې مړ کړي
که وطن مې په وژنو ازاديږي اول ما دی ځان منلی ،ما دې مړ کړي
زه په خوب ويده اولس ته مزاحم يمد زړه شور مې دې کړي غلی ،ما دې مړ کړي
سترګې ستا له سترګو نه شم اړولی را اوچت دې ش...
02.02.2011
- جلال امرخېل
نظم
ځه ورځه ریباره ځه سلام یې وایه ورته وایه ولې ما باندې شرمیږې که پر ما د غربت ورځې دي تیریږي خدای به خیر کړي ته نو څه وارخطا کیږې ************ځه ورځه ریباره ځه سلام یې وایه ورته وایه ستا چې خوښه جدایي ده زما هم په زړه ارمان نه شته ،که شته هم دا دنیا بې له هغې نه ارماني ده ************ځه ورځه ریباره ځه سلام یې وایه ورته وایه که یاري ختمول غواړې زه پښتون یم سترګې نه شم بدلولی ته اختیار لرې چې هر...
