غزل
چې د وجود له ائېنې نه سوا هېڅ نه ويني
د خپل جمود له ائېنې نه سوا هېڅ نه ويني
که دې په سترګو کې درولوېدم خطا مې څه ده ؟
تا وې چې دود له ائېنې نه سوا هېڅ نه ويني
دوی د خليل د اور ګلزار باندې قائېله نه دي
دوی د نمرود له ائېنې نه سوا هېڅ نه ويني
ښکلي په راز د خپل جمال د تخليق نه پوهيږي
ښکلي محدود له ائېنې نه سوا هېڅ نه ويني
غم دې جلاله بې له شعره بله لار نه لري
درد د سرود له ائېنې نه سوا هېڅ نه ويني
جلال امرخېل
16.10.2010
- جلال امرخېل
غزل
ځان ته مې ورکړلې وعدې ،چې هېرولی دې شم زما د ژوند بلې لمبې ! ،چې هېرولی دې شم
د مخه ښه پر وخت دې ولې سترګې وپړسېدې تا خو په خپله راته وې ،چې هېرولی دې شم
دا طريقه د هېرولو درنه هېره مه شه چې جوابونه رالېږې ،چې هېرولی دې شم
ما خو به هر څه ويل ،...
29.10.2010
- جلال امرخېل
غزل
په بې وسۍ کې د ناکام د خندا رنګ لري زړه د وخت د هر جبر د هرې ادا رنګ لري زړه
اوس که تک شين شو دا خو ستا له اسماني غروره کنه اوبو غوندې مې ګرانه صفا رنګ لري زړه
مه غواړه دا چې دې نامه له زړه نه اوباسمه په دې بې رنګه زندګۍ کې همدا رنګ لري زړه
له مجبوريته د...