غواړم هماغه انځور بیا تازه کړم
چۍ ډیرکلونه ترینه لری وومه
غواړم تابلو جوړه کړم
غواړم هماغه انځور
دمرمرینی تابلو تاج وټاکم
زه لا لګیایمه انځور تازه کوم
چی د رود مستې څپې
زما دښکلې انځور نوم راوړي
څپې په شور او زوک سندرې وایی
په غورځنګونو کله هاخوا کله دیخواراشي
ته وا دمستو جونوسیل روان دې
زه اوس دنیل د رود پرغاړه ناست یم
غواړم انځورتازه کړم
هاغه انځور چی می کلونه پخوا
دورکی مینی په نوم
دمرمرینې تابلوتاج ګڼلو
خو!
هسې فکرراشي
چی مساپره اشنا
هسی خواري مه کوه
اوس!
مینه انځور نه لری
مینه تابلو نه لري
دنیل څپې یی درنه وړي په منډه
څپې ظالمې دي ظالمې څپی
دانځور نوم به راوړي
تابلو به ټوله یوسي
خواري به ټوله یوسي
نو!
مینه په زړه کی ساته
او چاته حال مه وایه
دنیل غاړه خرطوم سوډان
03.09.2009
- عنايت ساپی
دپښتونخوا له دنګو سیمو څخه مې دایف ایم رادیو غږ د یوخوږ ژبي ملا له ستوني واورید، خوږه ژبه یې وه، خدای شته چې ترجمې او ورسره تفسیر یې خوند راکړ، رادیو ته مې نور هم ځان ورنژدې کړ، ترپایه ورته دکور له ټولو غړو سره یوځای غوږ ووم، ترجمه پای ته ورسیده، مولانا صیب دوعاء وکړه داسې دوعا چې یوځانګړی کیف یې درلوده، شیبه وروسته مو پرې تبصرې پیل کړې، هر یو یې بیله بیله ستاینه کوله، خو زما پلار چې خپله هم خدای شته دبې شمیره شاګردان...
03.09.2009
- عنايت ساپی
نزدی د پنځو شپږو کلونو خبره ده، یوه ورځ دبهیر غونډی ته چی دپیښور دشاه دوشمشیره رح په لیسه کی به جوړیده لاړم، غونډه لانه وه پیل شوې، له راغلو ملګرو سره می ستړي مشي وکړله، او په یوه چوکۍ کیناستم، خو نن می په دغو ملګرو کی یو نوې ځوان ولید، چی یواځې ناست او څو پاڼې یی په مخ کی پرتې وی، کله به یی خپلې مخې ته پرتې پاڼې راواخستی او ورته به یی وکتل او کله به یی هم دنورو ملګرو په شان د دروازی پر لور وروکتل چی ګوندې بهیرو...
