غـــــــــــــــــــــــــزل

ما تېره کړې يوه شپه بې د ژړا نه  نۀ ده
دا مې نصيب خوار دی ګيله زم د چا نه نۀ ده


زۀ پۀ ښکاره وايم چې يار مې یې مئين يم پۀ تا
ما پټه دا قيصــــــــــــه د دې دنيا نه نۀ ده


تۀ تر هغې پورې پۀ ما باندې ظلمونه کوه
چې مې تر څو پورې د زړۀ دنيا ویرانه نۀ ده


د بل چا زړۀ ساتل پۀ دغه خود پرست ماحول کې
ګرانه خبره ده ګل اومنه اسانه نۀ ده


زۀ تر خپل وسه د زړۀ وينې ورکومه يار ته
خو ژاړم ځکه چې پوره مې د جانانه نۀ ده


اوبه د تا د لوری خړې شوې خفه هم ته ئ
شکر چې دغه خطا شوی قطب شاه نه نۀ ده

                               قطب شاه کراچۍ