ليکنې
د وفايار منګل څو شعرونو ته لنډه کتنه
مسلمان يم غلامي مې کړې نه ده ټېټې سترګې زندګي مې کړې نه ده دا د ( سراجي ) په غږ کې هغه ښکلې ترانه وه چې له راډيواورېدل کېده، په موټر کې به غږېده، ماشومانو په کوڅو او زده کونکو په ښونځوکې له ځان سره ويله. د طالبانو دې ترانې په زړونو کې ځاى نيولى او خوله په خوله ګرځېده. او ترانه په دې ختمېده چې : د وفا په لاره تلى وفايار يم په هېڅ وخت بې وفايي مې کړې نه ده دا ترانه طالبانو ته نه وه ليکل شوې په دې کې د طالب نوم نه وو راغلى دا غيرت او
((شاعران خو شاګردان د ښکلى رب دي))
په اويايمه لسيزه کې د شاعرانو کڼ شمېر شعري تذکرې چاپ شوې لکه په څله کې ګلابونه، په للمه اوري بارانونه، ستابه خوښه شي که نه، دخوستيو ژڼيو ناري دي او تر دې وروسته نورې تذکرې هم له چاپه راووتې . دې شعري تذکرو په هيواد کې يو ادبي خوځښت را منځ ته کړ، نوي شاعران پيدا شول، هغه شاعران چې په تذکروکې يې شعرونه چاپ شوي وو وهڅول شول د هغه له ډلې کولاى شوو د ومان نيازي، اجمل اند، عبدالاحد محمديار،جلال خپلواک اونورو نومونه واخلو.چې هر يوه يې بيا خپل شعري کتابونه چاپ کړل او پښتو ادب ته يې د هغه وخت يو ښه
