شعرونه
غزل/ حکمت شروش / انډيا
غزل لـــه تــــا نــــه لـــرې طـــريقه د زنـــدګــــۍ نـه راځيدلــــته هر څـــه راځــي جــانانه خو خوښۍ نه راځي اوس د هـر سوال کولو وروسته پرېشانه ناست يماوس لــــه کــــابله جـــــوابونه د جيــــنۍ نـــه راځـي مــــا ته وفــــا راځــــي، و مـــا ته قـــرباني يـاده دهلــــه دې نــــه زياتـــه راتــــه لاره د يـــارۍ نـــه راځي
څو مصرييزې
څو مصرييزې په ما ژونديه په ما هسته دا زۀ خو خاندم ستا له کسته خولګۍ به درکړمه خو پسته زما په تشه خندا مسته که خوله مې درکړه لېونى به شې مينه نرۍ، نرۍ دې په زړۀ اورملکه جنډه له لرې ښورمزۀ خو ښايست په مينه پلورم
گډ وډ
گډ وډ ما پـــخوا نـــه عـادت کــړى و جانـان ګډ وډ چې خوړل مې پـــې بسکټ او مټيان کـډ وډاننــــګي چـــــې د اشــــنا اوبــــه، اوبــــه دي ده خـــوړلي دي مـــالټـــې او سېــوان ګډ وډکنـــډولــي پــــه لاس ولاړ وي ميـــخانـه کې ما لـــيدلي دي قـــاضـيان او شيخان کډ وډ هنــدو غــــټه غــوښـــه خــــوري ديــار لپــاره مـــــا خــــوړلي دي شـــ
رالېږلي شعرونه
راليږونکی :قدرت الله درمان خوستد راليږونکي پته :
نوى غزل / نبيله غزل
غزل لـــــــه ارادې نــــــــه مـــــــې وتــــلــی دی زړه مــــــا چـــــې پــــه تـــا باندې بايللی دی زړه مــــا تــــه دې کــــله دي خـــــواږه کــــتلـــي ؟ پـــه مـــا دې کــــلـــه خــــوږېـــدلـــی دی زړه قــــدم پــــه پـــام ږده چـــرته ژوبـــل نه شي درتــــه مــــې لاره کـــې شـــيندلـــی دی زړه ســــرابـــي حـ
نوی غزل / جلال امرخېل
راليږونکی :jalalد راليږونکي پته :jalalamarkhil@yahoo.comنيټه : 15-11-2008 غزل د اينې مخې ته سترګې توروي او خاندي د چا وژلو لره ځان تياروي او خاندي هغه اسمان چې مونږ ترې تمه د پنا لرله هغه پر مونږه تندرونه غورزوي او خاندي دوی د سپېڅلي لېونتوب له رازه څه خبر دي ؟ دا خلک پرېږدئ چې بس کاڼي وروي او خاندي دې
داغ / کيسه ګۍ / الهام
داغ کيسه ګۍ(( ډاکټر صيب په مخ خوبه مې داغ نه پاتې کېږي ؟ )) ډېر په اوتره يې راته وويل او سترګې يې زما په لور داسې رډې راووتې چې زما ځواب ته يې هره وړه شېبه شمارله . نجونو ته د مخ ښکلا تر بل هرڅه ډېر ارزښت لري، هغې په بيړه، بيړه د هغه بخاردې
سوله د سيمې لپاره مشاعره
سوله د سيمې لپاره مشاعرهګزارش د لرو برو پښتنو شاعرانو ناسته او مشاعره محفل، چې په موسيقۍ هم رنګين و پرون درې بجې د ٢٠٠٨-١١-١٥ مه نېټه په کابل کې د انټر کانټنيټال هوټل په بال روم کې پيل شو . په سر کې ملي اتڼ چې د ناستو کسانو په تودو چکچکو بدرګه کېدۀ له سرته رسېدو نه وروسته مشاعره پيل شوه . په مشاعره کې دغو ښاغلو خپل شعرونه واورول . رحمت شاه سائل، سعد الله جان برق، عبدالاحمد محمد يار، سليم راز، هارون حکيمي،
دا دوه شعرونه د کومو شاعرانو دي ؟
مـينه ســر کـې څۀ اسـانه غوندې ښکاري رسـول يــې ســر تــه، ګرانه غوندې ښکاري نــۀ هغـه راځــي نۀ، زۀ ورځــــم تـــپوس لـــــه دا کـــيسه راتــه څـۀ ورانــه غوندې ښکاري زړۀ کــې وايــي چــې لا هـاغسې ژوندى دى مـــاچې وويــنـي حــيرانـه غــوندې ښکاري دلـــته شـــته دى د مـــجنون د پـښو خاپونه دا صـــحرا راتـــه ودانه غــونــدې ښـــکاري مــــشغولا لـــره يـــې راشــــه د يــار خيـــالـه زړۀ مې ستړى
نوى غزل / الهام
غزل زما زړۀ، زمــا ځــيګر شوې، زما ځان شوې هـــسې ولـــې پـــه وړه خــــبره وران شــــوې ؟ بـــلا ګــــټه مــــې ده کــــړې بــــلا خــــان يــــم دا چــــې تــــۀ، راتـه په ګټه کــې توان شـوې بيـا شـاعر يې بيا خو تۀ د خداى شاګرد يېچـــې لـــه خـــپلې تـــېرې ژبــې اوېـزان شوې تــــر پـــرونـــه خو مـــې هېــڅ نه وې ليـــدلـى خبـــر نــۀ يــمه چـــې کلـــه مـ
ښايسته غزل / روغانى
غزل روغانى که هـــر څــومــره بــې نوا خاورې په سـر يم پـه دې خپـــله بـد بـــخـتــۍ کـــې بــختور يم کـــه زۀ مــړ شــم مــانــه هــيڅ نـه پاتې کېږي زۀ لــــه ډېـــرې کــمـــزورۍ نــــه زورور يــــــم هــــمېـــش ډوب يــمـه پــه قــرض حــسنه کې لـــه دې هـــسې ښــــکـــلي نــومه در په در يم څه چل وشو کــه چک پک او ړک په ړک يم اخـــير بــــيا هــــم د زړې جــــونــګـــړې و
مصرييزې / نبيله غزل
راليږونکی :nabila ghazalد راليږونکي پته :nab_ghazal@yahoo.comنيټه : 10-11-2008 محترمو لوستونکو ! زه نه پوهېږم چې د دې قسمه مصرئيزو پيل به په پښتو کې لومړی ځل چا کړی وي ، خو ما چې څومره لوستي نو د ښاغلي حنيف حيران مصرئيزې مې لوستي ، که په پښتو کې دغه پيل ښاغلي حيران صيب کړی وي نو کورودانی ورته وايم چې دومره يو ښکی صنف يی اضافه کړی دی او که نه کوم بل چا دغه صنف پيل کړی وي نو بيا هم له هغه ښاغلي يا مرحوم نه او د حيران صيب نه هم مننه چې دې صنف ته يې لا نور ژوند او
غم / الهام
غم ن / الهام د خپل جانان غم، د خپل وطن غم د خپل زړګي غم، د خپل بدن غم د خپل عزت غم، د خپل جنت غمد خپل څادر غم، د خپل کفن غم دا د ځوانۍ غم، دا د پيرۍ غمد خپل ژوندون غم، د زنکدن غم ددې خوارۍ غم، د مزدورۍ غمد خپل ارمان غم، د خپل ګلشن غم تا خو پرېيښى ي
غزل / اختيار
غزل هجرت الله اختيار ځان د خپل ځان ګڼي نه ځان دشمعېپتنګ اوس نه لري ارمان د شمعې اوښكې يې ځي وجود يې روغ ولاړ ويتمثيل كوى نشي انسان د شمعې چانه چې مخ لمرمخى وګرځيهغه شي سمدستي حيران د شمعې په تندي ګرځوي تل بله لمبهتر هر چا پوخ ګڼم ايمان د شمعې دلته تياره په خپل زور نشي راتلاىد
ولس مشر دې ژوندى وي -- کاروان
ولسمشردې ژوندی وي پير محمد کاروان ماشوم:مورې نن مې هغه ښکلې دريشي ښه راته اٌتوکړه سرمې ومينځه په تړمواوبوګرمومخ مې وچ راته په پيڅکه دسالوکړهدواړه سترګې راته تورې په رنجوکړهنن مې زړه دی په ټوپونو،يم خوشحالهته به وايې چې ترټولوغټ سړی يممور:موردې جارشه زړګکيه داڅه چل درباندې شویچې له ډېرې خوشحالۍنه لکه
قصه خوانۍ-- په بيا لوستوهم ارزي
قيصه خوانۍ دې راله هم ورانه کړهاقبال مومند، پېښور مونږ لا ګلونه د فردوس راپورته کړي نه وومونږ شهيدان د باجوړ لا پورته کړي نه وومونږه لا څلي په سينو کې د ارمان جوړولمونږه لا سترګو کې عکسونه د ګومان جوړولمونږ لا د وينو د څادر پيڅکه وينځلې نه وهمونږه لا زنه د شهيد ارمان تړلې نه وهزمونږ په سترګو کې لا پرخه پرخه ناؤ پروت وزمونږ په زړونو کې د سرو وينو تالاو پرو
يو خوږ غزل
راليږونکی :سيد محمد مسكين خوستد راليږونکي پته :darman_af@yahoo.comنيټه : 05-11-2008 غزل چــې د پيـــــسو پــه ســر ســــړى شــي ســړىنــــو ســرچــپه كــارونــه كـــړى شـــي ســـــړى پــه خــپل دريــځ بــانــدې چــې كلك ولاړ ويلـــكه صـــدام پــه دار كـــــوړى شــي ســـــړى د تــږي تــنـــده بـــه پـــرې مـــاتــه شــــي خــــوچـې د ســـــړو اوب
توره شپه / عندليب
توره شپه پـــه ګــــناه د چــا پــــرده شـــــي تـــوره شــــپهپـــه چـــا کــال هــومــره اوږده شــي توره شپهکـــله رنـــګ د روڼ ســهار واخــلي خوږه شيکـــله "بـــو" شـــي لا تيـــاره شــي تــوره شــپـهيـــا خـــو ســـر تــه انـــدېښــنې غمونه راوړييـــا
چې دا ولې؟ / اسوېلى
راليږونکی :اسوېلىد راليږونکي پته :aswelay@gmail.comنيټه : 28-10-2008 چې دا ولې؟ نـــن دې پـــه يـــادونو کــې مـــزې نــــشته چـې دا ولــې؟څړيـــکو تـــه د زړه مې حوصـــلې نـــشته چـــې دا ولـې؟ غـــواړم پـــه دې کـــلي کـــې زړګـــی چــاته ډالـــۍ کړمهخدای شته چې ميينې شونډې سرې نشته چې دا ولې؟
جنگ او ماشومتوب / کاروان
جنگ او ماشومتوب پير محمد کاروان ته وا لکه ورا د ښاپېريو په کاله کې وه اخ چې څومره ډېره خوشحالي زما په زړه کې وه زړه زما ماشوم و او وختونه ماشومان وو ټول پالي پالي ورو ورو په مزه مزه روان وو ټول وخت زما ملگرى و او زه د وخت ملگرى وم زه په الاهو د ويښ شوي
مصرييزې / نصرت الهام
مصرييزې نصرت الهام په زړه ټــپي پــــه زړه غمجن شهد مينتوب په درد، درد مــن شه سپينې جامـې پرېږده خيــرن شه دا تــاتـــه چـــا وې چــې ميـ
د ارواښاد صاحب شاه صابر انتخاب شاعري
انتخاب شاعر ي
غزل / فضل سبحان عابد
غزل ځواني به راله خاورې کړي ارمان به ترې جـوړېږي دا ښـکلى دومره خوږ لګي جانان به ترې جـوړېږي همــدا جــانان چــــې زه يې ســات تر ساته خېژومه ورتلــى به ورله نــــشمه اسمــــان بـــه ترې جوړېـږي دا ستا ورېښمينې زلفې په پوکي چې نـــن الـوځييرېږم ما به ګــېر کـــړي ښاماران بــه تــرې جوړېږي
غزل / پروفيسر صاحب شاه صابر
غزل هغــسې مــــينــه کـــوم، هغــسې وفــا کــومه ستـــا هـــغه يــو نظر تــه هغسې دعا کـــومـــه مــــا چـــې د بــل لپاره څۀ کړي سهي مې کړي زۀ چــــې د ځــــان لـــپاره څــــۀ کــوم خطا کومه اوس مـې په زړه او ذهن دسې راخوره ده مينه اوس چـــې د چــــا سره خـــبره کـــوم دا کـو
