شعرونه
تصوير
ستا رالېږلی تصویر هغه په تور ټیکري کې ښکلی تصویرهو!همدا اوس هم زما په لاس کې دی او ګورم ورته ستا ښکلې سترګې خو تصویر کې هم خبرې کوي لیونۍ!سترګو کې دې څه پټ کړي؟ چې زما ټول عمر یې وخوړخوتفسیرمې نه کړې
د اجمل ښکلي غزل
غزلد خپل عظمت د تاريخونو مثال نه پېژنيپښتانه اوس هم لا ويده دي، خوشال نه پېژنيزموږه خلک حوصله د سولې خود نه لريزموږه خلک چې ګناه او اوبال نه پېژنيد جادوګر حسن تشبيه د کفر توري ګڼيبې ذوقه خلک هنر نه مني، خيال نه پېژنيله داسې خلکو به اميد د رڼا څنګه وشيماضي کې اوسي، ګانده نه لري، خيال نه پېژنياجمله عشق د وخت په موټي کې راتللاى نه شياجمله عشق توپير د ځاى او
غزل- اجمل ښکلى
غزلښه يمه، که بد يم، که ژوندى يم او که مړى يمخير که له تا هېر يمه؛ خو ستا د وجود غړى يماوس د محبت او د هنر توري بې رنګه شولاوس لکه شبنم له ګلاب شونډو نه لمر وړى يمزه خو امتزاج ياره د دوو ښايستونو يمستا د کلي خان يمه او ستا د جومات چړى يمنور زموږه ښار د کرکو ټولګه د وسلو وطننور په مرګ خوشاله يمه، نور له ژونده ستړى يمستا تر اسمانڅک نظر به حسنه يوه ورځ درشمهلا خو مزل شته دى، لا خو ونه نه يم، زړى يمدا چې د چورلکو، د وسلو سيورو ته ژ
د اجمل ښکلي غزل
غزل د زمانې د وحشتونو شوله ښکاره مينهچې ووته د ارزښتونو له مداره مينهزما اميد، زما ارمان په زلميتوب راغلونن دې جانانه راورېږي له رخساره مينهاوس د جانان د اننګيو خوند اوبو يوړلولاړه، خپه شوه، ووته زموږ له ښاره مينهد نظر غشي دې زما په زړه کې ښه وکرهمنم، چې تل رازرغونېږي له پرهاره مينهځئ، چې د ژوند او د ښکلا په لور
غزل-- اجمل ښکلى
مودې پس مې ستا يادونه مېلمانه دي مودې پس مې ګلابونه مېلمانه دي د اورمخو د ښايست له برکته مو اورونه، ارمانونه مېلمانه دي لږه برخه خو زموږ هم ژوند کې وکړئ له کلونو مو مرګونه مېلمانه دي لا باڼه شته، چې زموږ پر لور کاږه دي لا مو اوس هم پرهرونه مېلمانه دي پښتانه يو، چې د زړه په وينو يې پالو مېلمانه دي، ستا غمونه مېلمانه دي د ګلاب وطن په زړه چاړه چاړه دي دلته داسې سياستونه مېلمانه دي
د جلان غزل
خير که په ظاهره نه نښان لرو نه شتون لروزه جانان په تار د معنويت خو يو تړون لرومونږه په يو بل تکيه په ډک محفل کې هم کومونږه د نظر په نوم په سترګو کې ځنګون لرودا د پاکې ميني د حسين بغاوت رحم دىريبو چې د
د اجمل ښکلي نوى غزل
لکه ګل لکه سپرلى شولو جانانهد ښايست د لاس بنګړى شولو جانانهله يو چا سره ستا داسې التفات خود يو چا زړه ته ازغى شولو جانانهستړې سترګې مې دي ستا لار کې کرلېکور ته راشه ماښامى شولو جانانهچې تا ونيوه د مينې خوږه غېږ کېدا ډبره اوس زړګى شولو جانانهموږ د اوربچي په مرګ دومره مين يوچې هک پک راته مرګى شولو جانانهيو د وخت ظلم، بل ستا د حيا سوال وګنې څو قدمه تلى شولو جانانهد نظر له ګړنګونو چې ګوزار شوستا اجمل ايله سړى شولو جانانه
غزل
يو دم به په څپو شي توپاني به شي وختونهروان به په مستۍ وي لېوني به شي وختونهزاهد به مدام نه وي دتسپو په تار پېيليخارج به له مداره شي ياغي به شي وختونهدنوي ژوند قاصد به مو ماضي سره اشنا كړيزړې كيسې به راوړي پخواني به شي وختونهخير بيا به په لاس راكړي دا ستا تورې ګورې زلفېپښتو عادت به واخلي غيرتي به شي وختونهكه تا ورته خندا په ګلورينو شونډو وكړهګلرنګ به شي وختونه خندني به شي وختونهغمونه چې سوا شي نو خوښي ورنه پيدا شيډاډه اوسه سلطانه ګلالي به شي وختونه
غزل
غزل
غزل
غزل
د ناصري يو غزل
نن مې زړه وهي ټوپونه، بيامې هيلې پارېدليخندنې مې دي غوښتنې، چې همابه دام کې نښليداحساس خوږه څپه کې، لېوني خوبونه وينمغرڅنو لېونو سترګو، يې په ما څه کانې کړي
غزل
&nbs
يو خبره يوه پوښتنه
يوه خبره، يوه پوښتنه
لېونی کيږم
د عدل او انصاف دې ناګر
د رحمت شاه سايل ىو غزل
ستا سترګو ته کاته زما وړومبۍ وړومبۍ ګناه وهپه روح کې مې ط
د کابل يونليک
اومه برخه:څلورم څپرکى٢٥اګست، ١٩٤٨د پوهنې وزات لخوا مېلمستيانن د معارف له وزارته و دعوت زمونږکړې مېلمستيا ددې غرمې وه وزارت زمونږهلته مو نشتر وليد وزير د حکومت زمونږډېر شولو خوشال چې يې وليد دا عزت زمونږډېر محترمان وو، يو د مصر و وزير پکې ډېر ښه ملاقات و يوله بله و تقرير پکې نور نوموړي هم نجيب الله ډېړ رابللي ووراغله چهل ستون ته په شهرت کې چې غښتلي ووڅومره چې کېداى شو مېلمانه يې ښه نمانځلي وو ولې به دا نه وو کوربانه يې چې ښاغلي ووهلته
غزل
غزل xml
نوى غزل
غزل
د کابل يونليک
شپږمه برخه:
ورکه مينه
ورکه مينه
د کابل يونليک
پنځمه برخه:
د کابل يونليک
څلورمه برخه:
غزل
غز
