په دې کلي کې مې زړه دی له بلا دې په امان وي
د فلک له تورې، سپینې ابتلا دې په امان وي
په لېمو ورته رانیسم د ښکلا رنګینې پیڅکې
د بدرنګو جادوګرو له جفا دې په امان وي
د موسکا خوږې غزلې چې د ژوند په تسبو وایي
له خفګان، له ځوریدلو، له غوغا دې په امان وي
د ښایست له وربل څاڅي د شیرینو مښکو اوښکې
د اغزنو بړبوکیو له بلوا دې په امان وي
د سمسورو بهارونو په جام نوش مستې نشې کړي
د تورتم د توپانونو له ژړا دې په امان وي
په رنګونو مالامال وي د ځیګر نړۍ تر پایه
د خزان له سپيرو لیچو نیمه خوا دې په امان وي
۷ وری ۱۳۸۷ هجري لمریز ۲۶ مارچ ۲۰۰۸ میلادي
25.02.2008
- ahmadi
دا د شرم، دا د عیب، دا د عار غوټۍدا ناولې، ناجایزې ، د ناتار غوټۍد ښایست باغچه اورونو لاندې کړېد سکروټو، د خوګلن او د سره نار غوټۍچې د ټول جهان پیغور ورسره مل دیدلته مستې دي د زهرو او د مار غوټۍها ټپي پیکر یې ټول راته چیچلییاغي شوې دي د نسل د کشتار غوټۍتوره شپه ده د ښکلا په تصویرونود افغان په کور را ماتې د ښامار غوټۍموږ د اوښکو په منګول کې عظمت غواړوخدایه ورکې کړې د بنګو او کوکنار غوټۍ۶ کب ۱۳۸۶ هجري لمریز ۲۵ فبروري ۲۰۰۸ میلادي...
01.04.2008
- ahmadi
د هرې ورځې په تیریدو سره زړه د خپګان یوې ژورې مرحلې ته ور درومي، که هر څومره یې خوښ ساتم خو بیا هم د چاپیریال د غمجن حالت په لیدلو سره د خپګان څپې پرې غالبې شي.دا چې زه ولې سږ کال خپه یم، ولې مې د غم دردمنې څپې ځوروي او ولې هر اړخیزې خوشحالۍ ته اجازه نه ورکول کیږي چې زما د زړه د خوښیو بڼ ته راستنه شي نو شاید چې ځانګړي دلایل به ولري. سره لدې چې د خدای (ج) د مهربانه دربار څخه باید مومن انسان هیڅوخت نهیلی نه وي او تل د سپیڅلي ذات بې پایانه مهربانیو ته امیدوار وي خو زه د خپل زړه د خپ...