كړى مو دى په سرو لمرو تر دې مكانه سفر
څومره لا نور مي دى په مخ وايه اسمانه سفر
چا را ته وويل چې ده لار له رقيبانو ډكه
سبا كووم د غشو مينځ كې تر جانانه سفر
زما د خيال وزر زخمي شول الوتلى نه شي
درځه چې پرېږدو نور به نه كوو ارمانه سفر
د هر چا پښې دي ماتې شوې شرمنده تللي دي
چا چې راكړى تر دې كوره بدګمانه سفر
ته د شيدا د ګلو باغ كې په شپو شپو ويده شي
په بله خوا خو هم كوه كله خزانه ! سفر
10.07.2008
- سيد شاه سقيم
وخت ته ژبه ورکړه چې لمحې راسره وژاړيربه! لمر ته ووایه چې شپې راسره وژاړي
نن خو دې ډبرو ته هم زړه ورکړه چې درد حس کړيغواړمه چې غر ماتي اینې راسره وژاړي
نورنو دازل په تندي توره تنده نه منمسیندمې کړه چې هرطغیان څپې راسره وژاړي
عشقه دومره ډیرمې دصنم سترګو کې مه اخښههسې نه چې مرم...
10.07.2008
- سيد شاه سقيم
مينه مې خوښه ده دوستي خو غريبي ده هم مې زړه غواړي مستي خو غريبي ده
درنه ټول به لوګی شوی وم جانانه خوى لرم د سپيلني خو غريبي ده
کرکه مه کوه انسان يم کبر جنهتا نه ښه لرم ځواني خو غريبي ده
دا پردی وطن پردۍ سپورې خبرې دا مې کله زړه مني خو غريبي ده...
