زه انتظار د هغي ورځي کوم

چي یار په خپله راته دا ووايي

اې زما ګل جانانه !


ولي خفه ښکارېږې ؟

زه خو یواځي تا له ژوند کومه


ما نوي کاله سره نوي نغمې

 ډېري په سٌر او په اواز راوړي

خېر دی که ډېره بې خوبي دي کړې

دغه نغمې به درته خوب راولي


هم به ما په مینتوب راولي