دلته خلک ټول له ژونده ستړي دي
تاو يي تر احساس دجبر پړي دي


چايي دپلارتوره چايي سپر واخيست
چايي له کمانه غيشي وړي دي


دارته يي دکارسرونه پورته سول
ته واچي دهرچاپوروړي وي


هسي نه اسمان ورباندي وژاړي
دي وطن کي ټول بي ګنا مړي دي

 
شکاري جل وهلې ساه په ورو اخلي
بس له هوسايني غربت وړي دي