( شوق سره دَ ډېرو ناهیلو ، ناهیلی نه دی )
په لټون ستا دَ څېرې دَ سلو یار شوم ّ ....... هسې پخوا مې هم دَ افضل شوق شعرونه لوستي وو ، خو په ّ اووه ګامه مزل ّ کې هم په دغه نوم یو شعر ّ دَ سلو یار ّ راترسترګو شوی وو ... ګوا زما تر اوسه دَ شوق دَ ځینې نورو نظمونو رنګه دا نظم هم په یادو په زړه دی - بیا یوه ورځ داسې هم راورسېده چې دَ شاعر ناچاپ اثر همدغه ّ په لټون ستا دَ څېرې ّ ما له خپلې خوا دَ شوق په شاعرۍ باندې خبره نه یم چې ولې په لیکلو پارَوي ؟
زه افضل شوق دَ نیزدې نه نه پېژنم ، نه ما تر اوسه لیدلی دی - خو دَ شاعرانو سره هماغه دَ تخیل په تار دَ ښکلا دَ ملغلرو پئیل یواځینۍ اړیکه ده ... ښاي په دې ملغلرو پئيلو کې زما قابلیت دَ هغوئ په اندازه نه وي ، خو دَ ملغلرو په قدر دواړه ښه پوهېږو – دائی هم شاعر دی او زه هم - خو دَ شوق شاعري راته دَ طبعي ښکلا هنداره ښکاره شوه - هغه هنداره چې انسان په کې دَ یوه زړه دَ تودې مینې او هیلو تصویر لیدی شي - او دا تصویر برداري یا انځورګري په ښائیسته ټکو او لوړ فکر داسې شوې ده - چې لوستونکي یې لولي ، نو یو ځای ته یې بوځي - ولې ، هر تصویر ځانته یوه طبعي ښکلا او ډېري ژوَري معناؤي هم لري - مطلب مې دا دی چې شوق دَ حقیقت پېژندګلوي او څېړنې په شاعرۍ کې په ښه هنر کړي دي - او ښکاري راته دا چې دغه شاعر ډېر ژورنظر او ژورفکر هم لري -
ګوا دَ شوق په شاعرۍ کې دَ سفر توم که زیات دی نو دَ پرله پسې لټون څرک هم په کې په بېلو بېلو بڼو دَ ورایه برېښي - هغوئ په ساده الفاظو کې لوي خبرې داسې په خوند او ښه طریقه کوي ، چې لوستونکي به یې بیا بیا لولي ... په نظم ّ آخر تر څو ... ؟ ّ کې کاږي
اې دَ لالي دَ مجسم تصور
خیالي پرۍ
بادر جمالې ! وایه
ما به په ځان پسې په غرو رغو کې
لکه سېف الملوک
تر څو ځغلوې ؟
شوق دَ سېف الملوک او بادر جمالې دَ مینې دَ یو لوی سفر کیسه په یو څو مصرعو کې سر ته ډېره په خوند رسولې ده - ولې ، دا سفر دَ یوې تودې مینې انځور دی ، هغه چې دَ شاعر خپل زړه یې هم شاعر ساتلی دی او ترانو ته یې راکاږي - ګوا په خیالي پرۍ پسې ډېر ستړی شوی دی ، خو مُدام دَ لټون په لارو باندې روان بیا هم برېښي - او پښتون زړه یې ماته نه ده منلې - ځکه خو هغوئ خپله هم په یو بل نظم ّ خیالي بڼه ّ کې داسې مني .....
ستا دَ لټون
په مست جنون کې اشنا!
دَ مُسلسل سفر له جوره زه هم
لکه پېری
اوس په نامه یادېږم
او بڼه زما هم
څه خیالي غوندې شوه
په دغه نظم کې شوق څنګه په خونددَ خپلې مینې دَ جنون او دَ عمرونو دَ لټون کیسه په اختصار او ساده خبرو کې تېره کړې ده - همدغه رنګه په دې کتاب کې بې شمېره نور هم داسې نظمونه او شعرونه شته چې نه یواځې ډېر ښه او په زړه پورې دي - او دا هیله کوم چې تر ډېره به یې لوستونکي یادَوي هم –
ښکاري چې شوق سره دَ ډېرو ناهیلو ناهیلی نه دی - ځي او دَ هیلو دَ کاروان سره سم ځي - هغه چې یوه هیله ورسره وي ، اودرېدلی چرته شي - شوق خپل لټون انتها ته رسولی دی - په دې خو په مُسلسل سفر کې ورک دی او ځانته پېری هم واي – او بله مهمه خبره دا ده ، چې هغوئ خپلې کیسې هم په زیات کمال او په ډېر شوق وړاندې کوي - په کومو کې چې دَ ده دَ جذبو صداقت برېښي - زه ورته زَړور او ریښتونی شاعر په دې وایم چې خبره ښکاره کوي څه چې احساسوي ، هغه په شعر کې راکاږي هم - دَ هغوئ په دې کتاب کې زیاتره نظمونه داسې دي چې خوښ مې په دې خبره شول ، چې حقیقي او ریښتونې څېرې په فکري هنر او دَ نوي سوچ له لارې داسې څېړل شوي دي - چې هر کیسه دَ لوستونکي په مزغو کې رقم رقم تصویرونه جوړَوي - او زما په اندازه ، همدغه لفظي او فکري انځورګري خو شوق په پښتو شاعرۍ کې له نورو شاعرانو نه منفرد کوي –
افضل شوق دَ پښتو شعر په دُنیا کې په سفر ډېر په بریالیتوب او دَ خپل شوق سره اوږه په اوږه مخ مخته روان دی ځي او لا بریالیتوب دَ پاره زه ورته دُعا کوم -
