مينه چې بې نومه وي
ژوند هم بې مفهومه وي
نه لري اخلاص چې څوک
عشق ورته لومه وی
خوند ورسره مينه کړي
څومره چې ماشومه وي
تا باندې تاوان يمه
تاته دې مالومه وي
څوک چې اخلاق نه لري
هر څه نه محرومه وي
دلته وي که هلته وي
رايې که چې کومه وي
خوند کړي چې ګيلې کوي
اخ څومره معصومه وي
نه لري احساس چې څوک
عمر به محکومه وي
تل چې حيران وګورې
جېب کې يې لجرومه وي.
پکتيا، ګردېز
09.12.2010
- محمدحنيف حيران
کله غوښتل مې چې سفر ته وزموړاندې تر دې خدای پاماني چې وکړملومړی مې مور ته ټينګه غاړه ورکړهبيا مې د مور سترګو ته ښه وکتلچې يې په زړه کې زما دپاره ژړلما يې په سترګو کې دنيا نه زياته مينه ليدهپه دې دنيا مې له هر چا نه زياته مينه ليدهله يوه عادل وزير پاچا نه زياته مينه ليدهداسې به نه وايم توبه مې دې ويچې مې له رب او له الله نه زياته مينه ليدهزړه مې که هر څو له ژړا راډک ؤخ...
14.12.2010
- محمدحنيف حيران
ژوند لکه څوک چې د حالاتو له مېچنې ووځيوايي چې غاښ د سپي د بل سپي له څرمنې ووځيشوګير وهلي رڼا ورځ د شپې خوبونه وينيمزدور سړی خو چرګ اذان کې له بړستنې ووځيوينې د زړه به مې هم ورکړم ضرورت که پېښ شوالله دې نه کړي چې دا بڼ مې له پالنې ووځيستا د ښکلا تر تبۍ لاندې مې زړه کلک راګېر دی ګومان مې نشي چې دا باز به له ټوپنې* ووځيستا که په کار نه وي نو را چې زړه مې بل ته ورکړمبيا يې نو څ...