چې يې موږ بولو ښاغلي
خلكو وپېژنۍ ښكلي
خدايه! دا ازار ګټلي
كسان وايي شكر، شكر
بس هرچا ته يې ښكاره كړو
زمانې ته يې جنډه كړو
چې يې موږ نينه،نينه كړو
خوبان وايي شكر، شكر
غوړګې، غوړګې راختلي،
هغه سرۀ، سرۀ غوړيدلي
ستا په لار كې ټوكيدلي
ګلان وايي شكر، شكر
هغه تل كړي بدې چارې،
هغه نه كوي ښې چارې
كوم سړى چې كړي بې لارې
شيطان وايي شكر، شكر
ورخطا يم زړه مې سوځي،
په ژړا يم زړه مې سوځي
زه چې وايم زړه مې سوځي،
جانان وايي شكر،شكر
له هر خوا چې ورته راشي،
لنډه دا چې ورته راشي
هر اشنا چې ورته راشي،
ميران وايي شكر، شكر
02.12.2010
- محمدحنيف حيران
ستا غېږ مې بلله پاچاهي ومې نه موندله پاچاهي ياره كه مرګونه نه كېدىتاته مې نيوله پاچاهي بې له پاچاهي زما د رب نه منمه بله پاچاهي يار چې كلى پرېږدي درسره بيا په توپو وله پاچاهي خپل ځان كه له ستونزو خلاصوې مه كوه پاګله پاچاهياوس ځي د ميران د زړه پاچااوس ورانوي خپله پاچاهي
محمد رفيق ميران...
02.12.2010
- محمدحنيف حيران
هغه ما شوم وينې چې په لاس كې يې ډبره ده وړې يې له شونډو چا د حق او ژوند سندره ده
وركړي مېږتون ته بيا وزرې چې خداى قهر شيڅومره مو له تاسو دنياوالو مقام غوره ده
واړه ارمانونه به د ژوند ترې لولپه كړمه چا كه راته وويل چې ځه ښوونځى له سره ده
مينه د ايمان او د پښتو مې كمېدى نه شي لار د جها...
