ستا لۀ چم ،ســتا لۀ کـوڅې توبې وباسم
نــــورې ســــتا له يارانې تـــوبــې وباســـم
لکه سترګه د سبا را ښــــکاره نــــه شـوې
اوس بـــه زۀ هـــم تر غـــرمې تـوبې وباسم
هســـې نۀ چې په کوم قــبر پښــه کيـــږدم
ټـــوله ځمکه هـــديــرې ، تــوبې وباســــم
پۀ هــــر ځای پۀ هر قدم مرګی ولاړ وي
د خـپل کور تــر دروازې تــوبې وباســم
ګــذاره کلي کې ګـرانه شوه ځـونډيــه !
هـر ســړی شــو په کې ( ز ) توبې وباسم
برېښناليکپته: dost.sharanwal@gmail.com
28/11/2010
28.11.2010
- محمدحنيف حيران
عمر دې ډېر شه خو د سرۀ ګلاب په څېر شې ياره زه به له تا يمه خو ته له مرګي هېر شې ياره زما پر سر به سر ته ورسېږې نه پوهېږې لكه سالو چې مې له تنه راچاپېر شې ياره د غنمرګ لالي دعا تپانه داوه تاتهله موره يو يې دغنمو غوندې ډېر شې ياره...
30.11.2010
- محمدحنيف حيران
چا ويل ياري كې چې بنګړي ماتيږيدا خو بيخي دروغ ده ځكه بنګړي خو اوس د اوسپنې دي
اې د خوست خلكو په ميزرو پام كړئڅه موده وروسته د مچنوزغو وخت دىد ډي ډي آر ډاياك ور فكر نه شي
پخوا به خلكو دا متل ياداووپه بډه اوښ وهل كېدلى نه شيخو! اوس كانټين...
