دباور وړ نه ده دا څه وينم دلبر ولاړ دی؟
نه نه توبه خدايه غلط شوم دا خو لمر ولاړ دی
د زړه خوشحال مې دی هر رنګ مقابلې ته تيار
مخ ته يې ستا د مغلي بڼو لښکر لاړ دی
ستا که ستم له حده ډير شولو پروا نه لري
د صبر ځواک مې يې په مخ کې لکه غر ولاړ دی
د وخت د هر يزيد لښکر ته په سينه ورځمه
مورجانې ستا د دعا سيوری مې په سر ولاړ دی
د ديدن خير ورله راوباسه چې ځي په خه
ستا په کوڅه کې يو مين لکه سوالګر ولاړ دی
ستا د رخسار د کلي سل ته مې نظر نه پريږدي
په سپينه زنه د شين حال لکه عسکر ولاړ دی
ګرانه خو دا نه ده درمانه چې اغيار سيوا دي
ګرانه خو لته ده چې يار مې په سنګر ولاړ دی
07.01.2010
- محمدحنيف حيران
په مازيګردغم کوڅه کي ستاښکلاووينمقسم په خداى هره دره کي ستاښکلاووينمدلمرزريني پلوشې مي تاب له زړه نه واخليزه چي په هره يوه ذره کي ستاښکلاووينمدشوخوسترګولېونى نظرپه ماپسي ځيځکه خوهره دريڅه کي ستاښکلاووينمدتهمتونوله مالته چيرته غلى راغلمويرېږم نه چي اينه کي ستا ښکلاووينمدتادسترګوددې شوخ نظرتاثيريې ګڼمچيرته مېناچيرته کعبه کي ستاښکلاووينمپه سپين رخسار اوتوروزلفوبدرګه خيالوکيکله رڼاکله تياره کي ستاښک...
07.01.2010
- محمدحنيف حيران
زما ياران ما ته خفه دي ګرانې زما په اړه ډېر فکرونه کوي هغوی د نوي ساينس خبره لوستې چې : تنهايي رنځ د سرطان زېږوي هسې ډاريږي ، هسې نه چې جلال د تنهايۍ او شاعرۍ له لاسه د زمانې د بې روخۍ له لاسه او د دې ډمې زندګۍ له لاسه د زړه په رنځ باندې اخته شي ، مړ شي يا د اعصابو د سرطان له ډاره په خپلو وينو اموخته شي ، مړ شي زما ياران زما هندارې ګرانې زه په کې تل خپله څهره ګورمه د نيمګړتياوو...
