لــــــــه ســرو سترګو دې تاوې دي شغلـــې د ژونــــــــــدانه

تړلـــــــې مې په تاپورې اســــرې د ژونـــــــــدانــــــــــــــــه

جـــانان وو ښايسته وو ، زه يې خوښ وم ، دى مې خوښ وو

پــــــــــــدې ښايسته كوومه ورځــــــې شپې د ژوندانـــــــــــه

بې ياره به څه ژوند وي څه به يې حال وي څه به يې خوند وي

بــــــــــــــس هسې له ناكامه وي پېښــــې د ژوندانــــــــــــــه

سلطانه نه دې غږ شته ، نه دې شر او نه دې شور شتـــــــــه

ښكاريــــــــــږي چې دې مړې شولـــې ډېوې د ژونــــــــدانه

 

سلطان احمدزى