ته د رواج په مناره کې ژاړې
ز ه د غربت د غره په سر ولاړ يم
ته د څلورو ديوالو په منځ کې
زه د لمبو پر پيښـور ولاړ يم
ته سوي لوي لکه ، توره غاړه،
زه دې پر ژوند لکه نښتر ولاړ يم
ته لکه ژوبله پښتونخوا خاموشه
زه لکه ژوبل ماهيپر ولاړ يم
ته په ټيکري کې دتڼاکې په څير
زه په لونګۍ کې لکه غر ولاړ يم
ته لکه وينې، وينې عکس دوطن
زه لکه ستړى انځورګر ولاړ يم
ته لکه دښته يې بهار ته ژمنه
زه دې پر سر لکه د لمر ولاړ يم
خوست ښار5-2-2009
19.04.2009
- محمدحنيف حيران
جینۍ ښایسته د سپین جبین دیپاس په سینه د لونګین دیراڅه راڅه وخت ماسپښین دیدا پاس آسمان ګوره چې شین دیداسې مې زړه در پاسې شین دی مړ به شمه
*****زړه مې ښادي نکړي رنځور دیما ته جوړ شوی لـوی پېغور دیاحوال مې تللی لور په لــــور دیمینه د نه ده سرکــــــــی اور دیزه د پرې وسوم خدای د نور درنه ساتینه
*****
زما د دواړو سترګـــــو توره راڅه راڅه د زړه ټکــــــورهد...
22.04.2009
- محمدحنيف حيران
هیڅکله یی ماتی نه منله ، خو بیا هم ځان ورته مات ښکاریده. ځان ته یې د تسلۍ حق هم نه ورکولو، ځکه چی د بدن ټول غړی ورته روغ ښکاریدل، دی ځل یې ډیره شدیده زربه خوړلی وه، خو د ده د همیش پشان پخپلو شونډو موسکا خوره وه . ډیر ښه عادت یې درلود ځکه چی هر وخت یی په نورو خوښۍ لورولې وی،خو دی ځل ورته د نورو خوښۍ بلا شوی دی. او اوس د ژوند په ډیر عجیب پړاو کښی موقعیت لری، شاته د مخ ګرځولو یې له عمره عادت نه و، او مخکی تګ ورته د زړه د وینو څڅولو خبره وه ، مګر بیا یی هم په ډیره صبرانه...
