محدوديت دی،که خوښي ده او که وير دی
محبت چې دی د دوو زړونو جاګير دی
دا وګړي هسې تش په نوم ازاد دي
دلته هر څوک د خورو زلفو اسير دی
زما دزړه په آينه کې نور څه نشته
يو د درد د څړيکو جوړ پکې تصوير دی
چې ډبره مخته ولي لاس ترشا وړی
بس هغه سړی ددې کلي امير دی
وظيفه مې ترې اخيستې دسندرو
زه مريد يم ښايسته جانان مې پير دی
لکه زاڼې سلسله دسپينو ستورو
ستا هلال او ستا دسرو چارګل يې پير دی
عبدالرحيم هلال،اريانا پوهنتون پېښور
01.04.2009
- محمدحنيف حيران
زړه مې نری نری خـــــــــــوږيږيوخت له خپل ځايه نه خوځيږيدا ستا جفا راتــــه ياديــــــــــږيرنګ مې په تا پـــــسې زيړيږيخلکو ته وايم چې زيړي وهلی يمـــــــه.ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد بې رخۍ تله درنه شــــوهپه غم ککړه دوستانه شوهتر خپل مطلبه يارانه شــوهعالمه ټګه زمانه شـــــــــوهيار ته لستوڼی ورکوي منګول ساتينهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ...
04.04.2009
- محمدحنيف حيران
چې کله دپسرلي نرمه هواراوليږي اودسړې واورې سپين ټېکری ونغاړل شي نودشيندي بوټي چې دنورو بوټيو څخه زر زرغونيږي په پوله،لاره سمه او غره باندې، لکه دشنو غنمو غوندې راوټوکيږي دشيندي بوټی يو کوچنی بوټی دی چې دوې يا درې نرې خو پرې پرې پاڼې لري ،دپاڼوله مينځه ې يو نری ډنډر راپورته کيږي چې په سر کې يوه زېړه غوټۍ نېسي او هغه غوټۍ په څو ورځو کې خپلې شونډې پرانيزي او په يوه ښکلي ګل بدلېږي چې نرې نرې زېړې پاڼې ېې وي چې د شيندي ګل کله وخنديږي پېغلې ېې په زلفو کې ټومبي او ځوانان ېې په غوږو يا په خ...
