اوس مــو دا زړونه خـــدايزده څه نري شـــول
هغه غرونه،غرونه حوصــلې كــه درته ياد وي
بس چه څه زړه ويل نوموږه هم منل ورسره
نه وې هومره ډيرې وسوسـې كه درته ياد وي
ما به سره لاســــونه په نكريزوباندې دروړل
تا به شونډې سرې په دنداسې كه درته ياد وي
تاته به هم ياد وي خــــو ماته چه بيا بيا ياديږي
هغه د جــــنګونو ورځې شپې كه درته ياد وي
دخيال تخته مـې دخالـــــتو تخته پاك پاكه كړه
ته راته رايادې كــــــړه وعدې كه درته ياد وي
10.02.2009
- محمدحنيف حيران
یوه ډله څڼیور په لاره راغللګورې څڼې او ځوړند ترینه سرونهپه اوږو ېې پرهرژلی یو ژڼکوټید چینې سره په خوا کې د توت لاندېله اوږو ېې پرهر ژلی غلې کوز کړپه پټکي ېې ؤ ټټر پرې ورتړلیمخ لاسونه ېې په وینو باندې سره ووټولو بار بار راکتل زمونږ په لورېجینکې واړه ورپاتېډنډ ډنډ اوښکې په لیمو کېهرې پیغلې ځلولېما مې زر منګی راوخیستپه چینه کې مې غوپه کړپه اوږدو اوږدو ګامونو ورمتۍ شومیو ېې غلي غونتې ووېخورې ښاده شې ورځه تهمونږ اوبه چې ت...
15.02.2009
- محمدحنيف حيران
په چا وي شين په چا وريږيچا ته له لرې نه ياديږي د چا په کلي کې اوسيږيڅوک يي ديدن پسې ړنديږيڅوک يې د کټ نه غورزوي چى خوب رازينه
نن خو مې لږ زړګی خوشحال کړهله مخ نه لرې دې سورشال کړهخير دې قبول مى دغه سوال کړهپه پڅه توره مى حلال کړهخوداسې مه وايه چى نه دې پيژنمه
تک سپين سهار ورته ماښام شيدټولو خلکو ورته پام شيبيا يي چاره کله په جام شي؟څوک چى په مينه کى بدنام شيهغه غلام شي دهرچا خب...
