زه که تړلی ورته اوس نه يم په ســـــر دغســــــې
هغه بخيــــــــــل راڅخـــــــه بيا دی مرور دغــــسې
دغه زما او ستا تر منځ تقسيم چې  چا کړی دی
زه چې کمزوری يم لا اوس تر زورور دغــــــــسې
فطرت د حسن دې د لمـــــــــر نه ذره نـــــه دی بدل
ته ســــوزول کـــــوې د لرې نه او لـــــمر دغســــــې
ته به زما په سپين پوشۍ باندې ضرور شکمن يې
ولې چـــې زه هـــــم دوکه کېــــږمه اکثــــر دغـــــسې
د تريــــخ ضــــمير د حــــق ويـــــلو باوجود تر اوسه
شکر ده خدايه چې راپــــورې دی لا ســـــر دغسې
خدايزده چې دا به زما کومه مجبوري وي داسې
د سر قاتل چې لا تر اوس ساتم په سر دغـــــــسې
زه هم بدل عــــمردراز مـــــروته نــــــه کړمه وخــــت
د يار د سترګو لکه و، شته يې اثـــــر دغـــــــــسې.