غزل: اندېښمن ځاځی

خـير که شډل خيرکه ساده خيرکه اوزګارسړى ى دى
چې دى د مينې سړى بيــــــا نو د اعتبـــــار سړى دى
سړى د کار به د خپل ځـــان نه دلــــته نه جــــــوړوې
دلـــته د کار سړى د کار نـــه دى د دار ســــــــړى دى
نه يې شړۍ سته نه يې هغه سپيڅــــلتوب ښکاريږي
هـــغه د کلي سړى نشته اوس د ښـــــــار ســــړى دى
لـه دې نه بل ساده توب څه چــې زړه يې تا ته درکړو
دا چا ويل چې انديښمن ځاځــى اوښيار ســـــــړى دى