01.08.2007
- محمدحنيف حيران
زما د زړه په سکه مهر د يقين شو جاناند اوښکو فصل شو په سترګو کې مې شين شوجاناند غرغرو تر غړونديو غاړې مونږه وروړېچې راغی وخت د نورو غاړو لونګين شو جانانکاينات رام شي ورته لاس ته چې د چا ورسيخدايه دا څه د سليمان دلاس نګين شو جانانستوري سپوږمۍ ورسره نه شي مخ کېدی له شرمهد لمر يې زړه له ځانه تور کړ داسې سپين شو جانانزما نغمې به د بلبل له ستوني خود راڅاڅيسهار ګلاب، غرمه نرګس، ماښام نسرين شو جانانملا که ولېد يادوي به يې په شنو قلقلود ترنم په سين کې ډو ب لکه...
01.08.2007
- محمدحنيف حيران
د١٣٨٣لمريز کال د ليندۍ ١١م غشی د هيواد د هر با احساسه او پر علم مين زړه له منځه وتلی و. هو داد علامه پوهاند عبدالشکور رشاد د مرګ ورځ وه. د علم او ادب پر ټبر داسې بده ورځ وه، چې هيچا بل چا ته د تسلۍ ورکولو توان نه درلود. زه اوجاوېد همېش ( هلته کوټوال و) له پوهنتونه راروان شوو، چې د کندهار له اديبانو، شاعرانوسره ددې لوی غم په مراسمو کې ونډه واخلو. د ايېنې د مطبوعاتي دفتر پر لوري ورسم شوو. هلته ډېر خلک راغونډو و، د قبر د ځای په ټاکلو او د جنازې د مراسمو په تيارولو يې خبرې کولې. کندهار کې زموږ...