.نوره پرګلومينه نه کومه
دچم پرښکلومينه نه کومه
زه بايدنوره پرخپل ځان مين شم
ښه ده له دې چې پرجانان مين شم
ياپه نامه دتش انسان مين شم
زه بايدنوردځان شاعرواوسم
بايدسندرې ځان ته ووايمه
زه بايدمينه پرخپل ځان وکړمه
خلک لادلته له يوبله تښتي
خدای خبرهلته به چې څه پېښيږي
هلته خوزوی له خپله پلاره تښتي
دمينې يارله خپله ياره تښتي
مجبورغلام له خپل باداره تښتي
.
.
وۍ داسې ولې راته برندبرندګورې
زه خوهريوښکلی خپل ځان ګڼمه
دژوندلپاره ېې جانان ګڼمه
داچې مې زړه ويړه دنياکې تنګ دی
دچادلاسه ېې زندان ګڼمه
يوڅوبدرنګ لکه دېوان راغلي
غواړي ښکلازموږدکلي لوټ کړي
پدې دنياکې ښکلي ښکلي لوټ کړي
.
.
نه نه له مينې توبه نه باسمه
له تاشيرينې توبه نه باسمه
خوداچې اوس مې پدې حال ګورې
اوس خوکيسه بله ده
،،اوس ګوزاره دزړه په وينه کوو
حالات چې ښه شي بيابه مينه کوو،،
13.02.2007
- محمدحنيف حيران
دمينې لارکې کمزورپاتې نشومشکرستاترپېغور پاتې نشومستادحيااوعفت غم وو کنهشيرينې ځکه په کورپاتې نشوم
له رسوايي نه راته ډېره ښه شوهچې ستاپه کلي کې نورپاتې نشومپه نيمه خوله مې بېلتون وموندلويودې دعاته سرتورپاتې نشومستادستم پنجې وې ستاپه زړه کېچې ستاپه زړه کې انځورپاتې نشومکه کاڼي زرووکه اوبه مې ګبينافغانستان وم،سمسورپاتې نشومته وې نالوستی اوکه زه ضدي ومچې تراخره دې ورورپاتې نشوماوس هريتيم خپل ځان پدې خوښويکه پلارم...
17.02.2007
- محمدحنيف حيران
له پلارسره مې په دې نه لګېده،چې زموږدتربورانوخبرې به ېې منلې:زوی دې لوچک دی،زوی دې نشې کوي،زوی دې سپينه خوله دی او له لويانوسره ګرځي،داسې دی اوهاسې دی.زه به چې دماماګانوکره لاړم،هلته مې يوهلک ملګری کړی و،ډېرې شپې به هلته وم.پلاربه مې چې تيليفون راوکړ،دنن اوسباپلمې به مې ورته کولې.هغه انډيوال مې اقبال نوميده،ډېرشوخ و،ښوونځي ته تلو؛خويوه خبره وه پکې چې سګرټ ېې څکول.مانشې نه وې کړې؛خودپلارترڅنګ به چې ناست وم،دچيلم له سره اودپلارله خولې مې ډېردوګونه(لوګي)ترستوني تېرشوي و.ډېرځله به...
