امان اپريدى
لمر چې څرک وهي زه مخې ته ډيوه ږدم
په څپو د امېدونو اندېښنه ږدم
کله کله ځان له ځانه هم ګټل وي
په سنګېر ځمکه رديف او قافيه ږدم
دا په ((لا)) مين چې برېتو کې موسېږي
د عشاقو په قطار کې يې نامه ږدم
د خېبر په سر که جلت ستورى راوخوت
يو څو څاڅکي د زړګوټي صدقه ږدم
بس يو دا علاج مې شته نه چا راوښود
د کالدارو په بدل دستار ګاڼه ږدم
لويه خدايه د تنکيو څه قصور دى
ور په سر چې د بارودو عمامه ږدم
امان څه چې د ملت تکيه په تا ده
ګرانه ياره درته ګرانه مرحله ږدم
30.05.2007
- hairan
فېصل فاران
وچ ګلونه مې د مات ګلدان سينګار شوهغه ستړي لاروي چرته ايسار شو
ته به کله راځې جانه سپرلى دروميتور توتان له ګورو څانګو راغوځار شو
پاڼې پاڼې شو ګلونه د بکياڼوستا د ياد مارغان هم زړه کښې په قلار شو
د افق پېچومۍ ورکې شوې لوګو کښېشنه طوطيان د خپلو لارو نه بې لار شو
خراړې بېرته راستنې نه شوې فارانهپه...
29.06.2007
- hairan
سليم بنګښ
يوه قاتل چاړه ده ايښې د هر چا په غاړهچېرته موسى ورته راولېږه عصا په غاړه
بلها ښايست لرې بلها درپسې وکړېدومونږ مينه څه وکړه مونږ واخيسته بلا په غاړه
داسې محشر کې زه جزا وته ولاړ يمه چېتوبه مې ده قبوله شوې او ګناه په غاړه
په دې مېدان کې خلک اوس هم بې ګناه قتلېږييو قاتل اوس هم دى دېره د کربلا په غاړه
يو څوک يې وژني هم يو څوک ځانونه خپله وژنييو جنګ روان دى د فنا او د بقا په غاړه...