غزل
لويه خبره ده مجبوره يو چې پټه يې کړو
څومره ژوره ده مجبوره يو چې پټه يې کړو
تابه ويل ما به و يل ټولې دنيا به ويل
کيسه لږ خړه ده مجبوره يو چې پټه يې کړو
ستاسې ځواني او رنګيني ستاسې خوشاله څېره
زمونږ لوخړه ده مجبوره يو چې پټه يې کړو
ما ورته ډېر څه ويل هغې به راته هېڅ نه ويل
اوس څه اوتره ده مجبوره يو چې پټه يې کړو
هغه شاعره ده، شاعره ده، شاعره ده خو
لږ بې هنره ده مجبوره يو چې پټه يې کړو
واکه دردونه درکوم زړه دې چې اخلې که نه
دا يې خبره ده مجبوره يو چې پټه يې کړو
18.06.2012
- جاوید واک
غزل
له يو واړه سړي مې ډېره لويه تمه کړې
ما مې په ژوند کې بس همدغه هڅه سمه کړې
ستا د ښايست د خدای دپاره به يې سر ايښی وو
دې خوار که شپه هم ميکده کې ستا له غمه کړې
ګلابه تاته رسېدو کې به اغزي هم منو
ګلابه دغه اراده مو هم له زړه نه کړې
دلته به څوک د چا په خوله څنګه باور ولري
دلته خو هر سړي تر خپل مطلبه ژمنه کړې
ما د هر څه باوجود بيا هم ستا تصوير...
18.06.2012
- جاوید واک
غزل
زړه دې مات وي، زړه دې مات وي، زړه دې مات وي
خېر دی و دې چوي ستا غم دې پکې زيات وي
تاسو ښې مزې وي کړي، چې مونږ راشو
بيا نو ورکه شي خوښي، په ښار کې قات وي
ژوند دی، ياره ته نو ولې خپه کېږې
کله تريخ د زهرو ګوټ وي کله شات وي
زه همدا وم، زه به دا يم، دا به اوسم
د پايښت ګرمه چينه به مې خپل ذات وي
ستا اقرار او ستا انکار دواړه په يو وخت
خد...
