غزل
ملګرو رژېدلی يو ارمان وو چا ژړل
د ژوند د شېبو ډېر سخت امتحان وو چا ژړل
انکار وو په انکار پسې انکار د يوه زړه
قيامت وو سره اورونه وو توپان وو چا ژړل
د خونې د کړکۍ په اينه کې هک ولاړ وو
په مخ باندې د اوښکو يې باران وو چا ژړل
روان وو له وطنه د چا غم يې وو په سر
نور هلته اوسېدل ورته ډېر ګران وو چا ژړل
په سترګو کې کيسې ډېرې راغونډې وې د چا
په خوله هسې لفظونه ترې روان وو چا ژړل
زمونږ د ژوند خبره وه په مونږ پورې تړلې
په مونږ پسې لګيا به ټول جهان وو چا ژړل وو
12.05.2012
- جاوید واک
غزل
نن شپه ستا خبرو نه خوند اخلمه
خوښ يم دې سندرو نه خوند اخلمه
نيت مې دى ورځمه چې يې راوړمه
زړه مې دى ګورګورو نه خوند اخلمه
اوس به يې انتخاب كړم چې څوك، څوك دې وي
بيا به مې ملګرو نه خوند اخلمه
لږ دي چې طبيعيت مو سره جوړ نه دى
نور خو له اكثرو نه خوند اخلمه
زه د يو مين د يو دلبر په څېر
ښكلو سترګورو نه خوند اخلمه
واك مې د زړه ست...
12.05.2012
- جاوید واک
غزل
يوازې ناست يمه بې ځانه زندګي تېروم
څه موده وشوه بې جانانه زندګي تېروم
د زمانې له حافظې نه هم وتلى يمه
د ژوند حالاتو كې په ګرانه زندګي تېروم
د تجسس او د لټون پړاو ته ورسېدم
كه خداى كول اوس به اسانه زندګي تېروم
...
