غزل:
اوس له خپل وجوده دومره لرې شوم، چې ورک شوم
اوس له يوه موجوده دومره لرې شوم، چې ورک شوم
خدايه ستا د ذات په لټون پسې راوتی وم
زه له هست او بوده دومره لرې شوم چې ورک شوم
ستا د ګل ښايست په هره پاڼه کې مې ځان ليده
اوس له دې حدوده دومره لرې شوم چې ورک شوم
وخته ناځواني به دې په ټول عمر کې ياد ساتم
وخته ستا له جوده دومره لرې شوم چې ورک شوم
نور به په اسانه د زړه واک چاته ونه سپارم
نور له دې سعوده دومره لرې شوم چې ورک شوم
08.05.2012
- جاوید واک
(( د يوې پېغلې د ژوند د تريخې کيسې پر تاثر مې دا کرښې ليکلې....))
ازاد نظم:
اوس بيخې يوازې نه يم
اوس مې ښه ډېر دي ملګري
اوس له هر يوه خوند اخلم
اوس مو نشته څوک څارګري
اوس هغه سپېڅلی نه يم
اوس په ټول ښار کې بلد يم
او د ښار د فاحشو
نمبرې زما موبايل کې ثبت دي
اوس بدکار يم خطا کار يم
اوس مې ژوند دی پېژندلی
اوس په خلکو پسې خاندم
چې زما په څېر د...
08.05.2012
- جاوید واک
غزل:
پل دې وم پر لاره درنه پاتې شوم
پرې دې ښودم ياره درنه پاتې شوم
وخت وو چې په سترګو کې دې پروت ومه
وخت شو چې له ډاره درنه پاتې شوم
نور به د هيچا سترګو ته نه ګورم
نور خو ژونده خواره درنه پاتې شوم
ستا په ښايستونو...