غزل:
ستا د تهمت بار په غاړه اخلمه
دغه افتخار په غاړه اخلمه
نور دې انتظار کې ورځې شمارمه
پس له دې دا کار په غاړه اخلمه
ستا د ناکردو هره سزا به خير
زه لکه خونخوار په غاړه اخلمه
ځمه نن د زړونو جواري کوم
نن دغه قمار په غاړه اخلمه
بيا دې سوځومه ژړومه دې
بيا دې لږ ازار په غاړه اخلمه
څه وکړم دوستۍ کې دې راګېر يمه
اوس دې لکه مار په غاړه اخلمه
واک لرم د زړه په ښار ساتمه يې
غم انبار انبار په غاړه اخلمه
09.04.2012
- جاوید واک
غزل
څومره چې ته وايې کارونه خو مې خام هم نه دي
خو پرهرونه د زړګي مې لا ارام هم نه دي
يو مجبوريت دی چې د ژوند لار يې نيولې راته
که نه دا غرونه ګړنګونه مې يو ګام هم نه دي
څومره چې لوړ شولې ته څومره چې د خاورو شوم زه
دا قسمتونه دي خو زړونه مو ناکام هم نه دي
ملګريه ته به يې څه ياد ساتې چې څه مو کړي
راځه ځان وښايو وختونه لا بدنام هم نه دي
هغه چې ه...
09.04.2012
- جاوید واک
غزل
ستا دنظر دكراماتو له تاثيره وځي
زما دزړه اواز چې داسې بې تدبيره وځي
عشقه د حسن تابعدار يم،مېنه هم پېژنم
خو دبېلتون درد مې هر وخت د ملا له تيره وځي
د ژوندانه د دې لمحو حساب به كېږي اخر
دا چې لمبې زموږ له خونو بې تقصيره وځي
اى خلكو! ولې سلامت ملامت نه پېژنئ؟
ګناه پاچا وكړي سزا يې له وزيره وځي
موږ له نړۍ سره په تګ كې داسې پاتې يو اوس...
