غزل
د ژوند پر دغه اوږده لاره مې راستي كړې ده
خاونده ما له هر انسان سره دوستي كړې ده
جانانه پام كوه،غلط نه شې، يقين ونكړې
زما په اړه دا خبره چا چټي كړې ده
نن يې كوم، نه يې پرېدم، نن مې قسم كړى دى
دا فيصله مې د زړه سره سم دستي كړې ده
د زمانې هم ګردشونه دي چې ځي او راځي
ما همېشه ستا د يادو څوكيداري كړې ده
د يو ملنګ د يو غريب سړي ازار ورپسې
چې زموږ مشرتل د نورو غلامي كړې ده
نور دې شړم، نور دې رټم، نوره مې نه يې پكار
د هجر شپې ما د وصال انډيوالي كړې ده
عجيبه وخت دى عجيبه واك او اختيا ر دى زموږ
سيمه زموږ خو په كې نورو باداري كړې ده
د غبرګولي د مياشتې ۱۳ مه نېټه ۱۳۹۰ كال
مزارشريف _ مومند بابا بهير
د شپې ۱۰ بجې او ۳۵ دقيقې
01.01.2012
- جاوید واک
غزل
د زندګى د دې سودا قيمت به زه وركوم
تا به ګټمه ياره دا قيمت به زه وركوم
جانانه خير دى خپه نشې نن څه نه وايمه
ستا د بېګاه شپې د خطا قيمت به زه وركوم
زما زړګى يې كله وړى هېڅ خبر نه يمه
عشقه د دې سړي د غلا قيمت به زه وركوم
دلته د ظلم انتها ده، په هر چا نوبت دى
يمه مجبوره نن سبا قيمت به زه وركوم
د دې ريښې ريښې ګرېوان پوښتنه مكوه ځه
نن...
01.01.2012
- جاوید واک
غزل
د يوه زړګي په خاطر ټوله ورځ په دې لاره كې
ګلان شيندمه منتظر يم د هغې لاره كې
تاته درتګ هم بلا ګران د ى ګله مه ځورېږه
زه به در ځم كه هر څو بلې وي لمبې لاره كې
هغه وعده دې اوس پوره كړه ها دسپينې خولګۍ
چې دې په تمه كړم پرون ګرانې همدې لاره كې
نن يې خبرو ته پرېښودى نه يم زړه مې ډك دى
نن يې له سره تر اخره كړې ګيلې لاره كې
يوه جينۍ ده خپل مين ته ځي پ...
