خوږ جانان
اسير منګل
چرته چې ذکر خدايه ستا د خوږ جانان کېږى
هلته نزول د رحمتونو وى باران کېږى
د وخت اتل دے زمانه ئې هيڅ کؤلے نۀ شى
ښکلى رسول(ص) سره به مينه هر زمان کېږى
څوک ئې منى کۀ نۀ منى نوم ئې په قدر اخلى
دومره عزت د کوم سړى په دې جهان کېږى
زما د زړۀ او زما ځان نه به بېلېږى څنګه
هغه محبوب چې زما زړۀ او زما ځان کېږى
مۀ کتابونه لټوه مۀ فلسفې راسپړه
د محبت مزل په فضل د سبحان کېږى
سترې خبرې سره خُلۀ هم زوروره ښائى
د پېغمبر صفت په ژبه د قران کېږى
د عقيدت دنيا وى څوک د عمر خيال نۀ ساتى
ستا د روضې خوا کښې سپين ږيرے حاجى ځوان کېږى
د ژوند بقا نشته، چې چا د يار لمن نيولې
د مرګ نه پس ئې اولسونو کښې ارمان کېږى
منګله! ځان ئې کړه اسير د دولت غم مۀ کوه
د مدينې سفر په تله د ايمان کېږى
