غزل
ــــــــ
کومه زه له یو سهار تر بل سهار انتظار
عمر مې تېر شو د یو چا په انتظار ،انتظار
ستا د دیدن نوبت به کله رارسیږي ماته !
په دغه برخه کې وي برخه زما خوار،انتظـــار !
زړه لاس دې راکه ! راولاړشه ! بس راځه چې درومو
چې نه راځي نو د جانان نه دی په کار ،انتظار
کلونه مخکې چې تا چېري ؤ کتلي راته
زه لېونی کوم تراوسه په دې لار ،انتظار
(ما اورېدلي ؤ چې تللی یار پخپله راځي)*
له هغې پس، دا دې تراوسه کړم د یار،انتظار
نن مې چې غېږه ترې غوښتله ،راته ویې ویل
بس ته بې غمه شه او کړه دې د خپل وار ،انتظار
ـــــــــ
انعام الله ګوهر
26.12.2012
- انعام الله ګوهر
غزلد چا د یاد له وجې نه لرم خبر له ځانه زه نا خبر له ځانه، ګرځم مرور له ځانه د خیال کوڅو کې سرګردانه ګرځېدم درپسېپرون په تاپسې راوتی وم بهر له ځانه نور د دنیا کاروبار پاتې دی له ما ملګرواوس مې جوړ کړی د غمونو سوداګر له ځانه دا به زما خپله کمي وي چې د ځان مې نه کړېپه دې خبره مې نفرت کیږی اکثر له ځانه هغه تر اوسه لا سرلوړي او ژوندي پاتې ديچې څوک په مینه کې تېر شوي له خپل سر ،له ځانهګوهر راوباسه د باندې له صدفه د زړهګو...
17.01.2013
- انعام الله ګوهر
جانان له ما دی پرېشان زه له جانان، پرېشان
عجبه نه ده چې خپل ځان وي له خپل ځان پرېشان
بس چې ماښام شي نو په ما هم شي خوره تنهایي
لکه د شپې له خوا چې ستا وي ،تور...