نور دي له چمه کــــــــــــــــــډه وړمه،ځمه
تـــــــــــــاته وروستی سلام کوومه،ځمه
هره خبر چي دا غیـــــــــــــار په خوله کړې
زړه می غورځیږي لــــــــه دې غمه،ځمه
تـــــــــــــــــــــــا چي د خلکو مخ کي ورټلم
درته پــــــــــــــــه ژوند بیا نه راځمه،ځمه
اوس مې د زړه کورګی په تـــــا اباد دی
اوس داسي مه وایـــــــــه چي ځمه،ځمه
وطنه،څه اوکړمه ځــــــــــــــــــار دي شمه
د څو کســــــــــــــــــــــــــانو له ستمه،ځمه
ګوهره زړه مي له دنیـــــــــــــــا نه تور دی
نور دي په خدای بــاندي سپارمه،ځمه

یادونه : خدای خبر چېري مي دا د مطلعې نیم بیته :تاته وروستی سلام کوومه ځمه :تر سترګو شوی وه ،خو هره ورځ به مي خوله راتله،هم هغه وه چي غزل مي کړو
31.10.2010
- انعام الله ګوهر
په شپيلي کې : عندلیبد غره په څوکه د سپينې رڼا يو داسې غنډوسکی پروت دی چې رڼا يې د روغو خلکو سره سره ړندو ته هم ښکاري. څوک يې د تياره کوټو د ګوټونو نه ننداره کوي او څوک ورته د جنون د غرونو څوکو ته ختلي دي. دغه غنډوسکی د هر چا دی خو د هيچا هم نه دی . دعوه ګير او تماشګير يې ډېر دي خو پټ او خوږ لذت يې د شمار کسانو ته ايله محسوس شوی دی . ځنې ځنې د رڼا ددې غنډوسکي د پاسه ناست دي خو د فکرونو سيمې يې تياره تياره دي او...
03.11.2010
- انعام الله ګوهر
شلغاتي..........عندليب تالاش ديرد هاړ په سره غرمه کې يي ګورګوره راڅنډله ,فکر واخسته ,چې د ګړنګ په کلکه او وچه سينه کالوسر په شنو پاڼو کې پټه ونه د ګرمۍ په انتها کې ميوه داره شوه,سرو شونډو له يي تور ماتمي رنګ ورکړو او د نښتر سيوري ته په پستو برو ډډه شوه مخامخ سيړۍ په خپل ښاخ تماشه جوړه کړې وه د ګبينه مچو د ګبين غنډوسکی جوړ کړی وو او د غره د ګلونو خوږ رس يي د سيړۍ په ازغنو پاڼو څڅولی وو ,د...