غزل

د بیلتانه سیلۍ مې وړي   جانانه     لاس       راکـــــــــــــــوه

د ژوند په برید مې اړوي   جانانه   لاس       راکــــــــــــــوه

 

باور دې وشه یوه شیبه مې په ارام نه      پـــــــــــــــــریږدي

دا    ستا     یادونه     لیوني   جانانه   لاس      راکـــــــــوه

 

ستا د ښایست په دلدل ګډ دی خدای د خیر پیښـــــــــــــــــوی

باور مې   نشته   په    زړګي   جانانه   لاس   راکــــــــــوه

 

پی    مخیه    یاره    د وصال    څاڅکــــــــي     راووروه

را پورې اور شوه   زندګي    جانانه   لاس    راکـــــــــوه

 

که  تږی    یمه     د     دیدن    یم    د    اوبه   نه    یمه

لاسونه مه ږده    په    منګي    جانانه    لا  س راکـــــوه