تـــــــــــاز ***** ما تاز ليده چې ځان يې ونې پورې ورساوه د زړې ونې نرى ښاخ يې خپل مرګ ځاى وټاکه څو خپل ژوندون ترې زېږېدونکي نوي تاز ته ورکړي په تاز دردونه راغلل د مرګ دردونه د تازه تاز د زېږون دردونه او تـــــازه تــــــاز وزيږيد د زاړه تاز له وجود جوړ نوى تاز والوتلو او د زاړه تاز تش کالبد د ونې ښاخ نه باد را وغورځاوه ******* د مور غښتلى وجود کټ مټ د کوټې د ديواله په څير و د زيږون درد د مرګ تر پولې پورې راوستله خو مرګ د بل ماشوم لپاره بيرته پرېښودله دوه ماشومان د مور د تن د تکو سرو غوښو له منځ څخه وتونکو سپينو پيو لوى کړل په کور کې درې اوسېدل دوه يې د ښې روغتيا د ښه وجود څښتن کسان و خو دريم کس، يوه زړه بوډۍ وه وه د ژوندون د زړې ونې په نري ښاخ ناسته د خپل اولاد د الوتلو ننداره يې کړله ((دغه دى اوس يې اولاد والوتلو)) او باد هم راغى د زړې بوډۍ کالبد يې لاندې پرې اېستلو نذیر احمد نذیر
شعرونه
