غزل
نه ؤ، دا چې اوس په کومه لار قدم، جانان اخلي
دا خو مې شېبه شېـبه د ميــنې امــتــــحان اخلي
ظالم غوندې يو خوب مې دى ليدلى څه به کېږي
تا به رانه اخلي که مې اوښکې او ګرېوان اخـــلي
له اوره که يې بچ کړو لاس و پښې يې رانه غوڅ کړل
دا خواخوږي ګوره بدله د خپل احســــــــــــــــان اخلي
اوس ماشومان دومره له بمونو ويــــرېـــــدلي دي
تښتي د برېښنا له غږ نه هم چيرته امـــــــان اخلي
دا ځل په سندرو، که يې رد کړې چې ستا ياد پالم
بيا به ستا کوچۍ درته قسم په سپين قران اخلي
سمیرا کوچۍ
04.05.2010
- فضل الربي رستم
غزلزلفې ډيرې مه څنډه مارونه غورځوي مينه د جانانه فسادونه غورځويبيايې په ټټر باندې پولی او لونګ پورې کړلپاس په بلۍ ناسته ده ګلونه غورځوينه يې څوګ جانان کړو او نه مينه کړي دچا سرههسې په نازو د خلکو زړونه غورځوي خيال کوه د خپل مين په کور يې چې ګذار نکړې سترګې دې چورلکې دي بمونه غورځوي بيا فريد ديار کلي ته تلل...
08.05.2010
- فضل الربي رستم
غزل
لکه په پاڼو کې غونچه ، لېونۍ مخ پټوي په لوپټه ، لېونۍ
کله نا کله په لار پرېوځمه کله نا کله شي نشه لېونۍ
انکار نو څه له کوې وه کاپرې ازار مې ولې اخلې وه لېونۍ
دا يارانه به څنګه سر ونيسي يو زه ضدي بله هغه لېونۍ...