سترګې دې پرېږده چې شیندي ګلونه
ډېر مې یادیږي دا ژوندي ګلونه
ستا د کږو بڼو په شپول کې را ګیر
لکه اغزیو کښې قیدي ګلونه
زه د جانان د در په کاڼو مین
پرېږدئ چې ښکل کړم په تندي ګلونه
په تورو څڼو کښې یې ډېر لګوه
شته مې د زړه په مات کودي ګلونه
کاروانه زه ورته حیران پاتې یم
چې دا د چا د غزل دي ګلونه
شعرونه
