مـــــه وايه دا چي تر ساحــــلــه پــــــوري ورســـــېدې
لــــــه خاموشۍ نـــــه پس رقيبـــــه توپانــــــونـــــه لرم
سپك به ئې نه كړي ستا له ياده د هـــوس بادونـــــه
جانانه غم دي په زړګي كــــي غرونـــــه غرونـــــه لرم
د سپيني خولې مارغه دي وړم لكه شاهين درځمه
زه هــــم شاعر يمـــــه د خيال غونــدي وزرونــــــه لرم
ما هــــم د خپلــــــي فقــــــيرۍ زكــــــات راوړى ثـــــنا
د سپېرو شونډو پـــــه كچكول كـــــي غزلونــــــه لرم
عبدالنافع ثنا
06.01.2010
- عبدالنافع ثنا
سهار چي دفتر ته راغلم، د مېز پر سر مي د يوې بهرنۍ خيريه مؤسسې لخوا چي له يوه اسلامي هيواد سره اړه لري، د روژه مات لپاره بلنليك پروت ؤ. زړه مي نه كېدى چي ورسم خو د مسلمان دعوت منل د هغه حق وي اوما نه غوښتل چي دا بشري حق تر پښو لاندي كړم ځكه وېرېدم چي هسي نه د عمل ثبتوونكو پرښتو لخوا مي نوم په تور لست كي وليكل سي. په هغه مازديګر مي ځان د مېلمستيا پر معيار برابر كړيعني غسل، پاك كالي، عطر او نور شرايط مي پوره كړل...
06.01.2010
- عبدالنافع ثنا
تــــــور تــــوپانـــــونـــــه پارولـــــي دي نــــــظـــر د لېمـوبېـــــــړۍ د صبر مې كـــــړه غرقـــــــه سمــــــندر د لېمو
بيا مې په زړه كې مستوم څــــــو ستمګر يادونـــــــــــهبيا مې له اوښكـــــــو ډك راوړى دى ساغـــــر د لېمو
زلمـ...
