غزل
اوس هغه خلک نه کړي نن سبا پرګل وېشته
چې چا به په دې چم کې کړل پخوا پرګل وېشته
په زورکې ماهران شول په ټوپک کې ماهران
په دې هېوادکې زده نه کړل هېڅ چا پرګل وېشته
پخوا به دې په يوه ګذار ذرې ذرې کړم زه
اوس خدای زده ولې؟ نه کوې اشنا پرګل وېشته
يوبل ته به مو ډېرې غېږې غېږې خوښۍ ورکړې
ده زه پرګل وېشتمه دی به ما پرګل وېشته
په کوم قانون کې شته دي اوپه کوم کتاب کې شته
ملا صيبه ولې ؟ ده ګنا پرګل وېشته
فريداحمدتسکین / پکتیا
27.04.2011
- محمدالله آرین احمدزی
غزلنـشه،نـشه سندره وه ، خــماره وه بېګاهويده راسـره غيږه کې قــراره وه بېګاهلمنه کې را پـرېوتې د خـــورو پلوشېدعا چې مې په لپو کې ايساره وه بېګاهسترګې د رويبار په رڼاګانو کې ويدې وېچې وتي د اشــنا ګـډه لـه ښــاره وه بېګاهتا به چې اشنا پسې حيران،حيران کتلعرش تـــه رسيدلي هغه لاره وه بېګاهپه کاڼو کې شليدلى و تصوير د يو طالبپـ...
02.05.2011
- محمدالله آرین احمدزی
غزل
زه ګڼمه سترګه دسبا کتاب
جهل به مې وخوري ماته را کتاب
ته مې پکې زر ځله يادکړی يې
خوندبه کوي ستا په لاس کې دا کتاب
هغه شپه له غم څخه وزګاريمه
یاوي چې جانان راسره يا کتاب
سر تر بېخه ډک له جفا ګانو يې
راشه چې در وښايي وفا کتاب
وايي به چې دا دمهران نښه ده...