یو جانانه، یو سندریز او یو ژوندی ماځیګر

څنګه زر تېر شو لېونیه! لیونی ماځیګر

 

ما دي بلا زړونه ګټلي ماځیګر ماځیګر

ما په دې چم کي هم بایللی دی زړګی ماځیګر

 

د یو پۍ مخي علامت مي دی ګنلی ځان ته

ما ته تر ټوله دنیا ښکلی دی په خدای ماځیګر

 

رنګ یې الوتی، د بارودو بدبویي ترې خېژي

چا په زړګي باندي ویشتلی دی زیړی ماځیګر

 

ګودر بې شوره دی، د زاڼو کتارونه نشته

د جنګ به خوله کي کړي ارام ارام زګېروی ماځیګر

 

د وچو پاڼو شور د نوي سبا زېری راوړي

څانګې به ګل شي، بیا به ووینو سپرلی ماځیګر

                               ٭٭٭٭٭